Ένας πιστός βιβλιοδέτης, η Κυρά των Αμπελιών και ένας πολυμήχανος οινοποιός… σταχώνουν τον οίνο που ευφραίνει καρδίαν, και… εμφιαλώνουν το διονυσιακό πνεύμα της αμπέλου με ένα πρωτότυπο εγχείρημα!
Ο πιστός βιβλιοδέτης φιλοτέχνησε δεκαεπτά διαφορετικές βιβλιοδεσίες για τον οίνο της Νεμέας. Ο λόγος για τον Μπάμπη Λέγγα, που είναι με πάθος αφοσιωμένος στη τέχνη του, αλλά και στις κλασικές αξίες του πολιτισμού μας. Έτσι φέτος, μέσα από το έργο του, μας αποδεικνύει περίτρανα τη δυναμική που αποκτά και προσφέρει η τέχνη όταν συναντάται με τη δημιουργία σε άλλους τομείς. Και τα δεκαεπτά βιβλία έχουν φιλοτεχνηθεί µε μοναδικό τρόπο το καθένα, µε χειροποίητες τεχνικές και πολύτιμα υλικά. Τα διακοσμητικά στοιχεία τα άντλησε από τη μυθολογία και την ιστορία της Νεμέας, από απεικονίσεις αμπέλου σε ναούς της περιοχής, σε εκκλησιαστικά υφάσματα ή σε γύψινα ανάγλυφα του τέμπλου, αλλά κυρίως από το ίδιο το αμπέλι και το κρασί. Η κάθε βιβλιοδεσία αποτελεί, διακοσμητικά, έναν ύμνο στον οίνο Νεμέας, και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα αισθητικά κριτήρια της εποχής μας. Το σύμβολο που διατρέχει όλα τα βιβλία, είτε στο κάλυμμα, είτε στο εσώφυλλό τους, είναι μια φιάλη κόκκινου κρασιού, που υποδηλώνει τους υψηλής ποιότητας οίνους της περιοχής, και ένα ποτήρι, αναπόσπαστα συνδεδεμένο µε την κατανάλωση του οίνου και το διονυσιακό του πνεύμα.
Να σημειώσουμε εδώ ότι η βιβλιοδεσία είναι μια πανάρχαια τέχνη, η οποία αναπτύχθηκε κυρίως τα πρώτα χριστιανικά χρόνια και παραμένει ζωντανή μέχρι τις ημέρες μας.
Ο Μπάμπης Λέγγας είναι βιβλιοδέτης με σημαντική προσφορά στην έρευνα της ιστορίας της ελληνικής βιβλιοδεσίας, εκδίδει βιβλία υψηλών προδιαγραφών με την επωνυμία «Εκδόσεις του Φοίνικα» και διατηρεί εργαστήριο βιβλιοδεσίας στην Αθήνα (Ζωοδόχου Πηγής 49) από το 1990.
Η Κυρά των Αμπελιών
Η βιβλιοδεσία είναι μια τέχνη δύσκολη, αφού ο βιβλιοδέτης καλείται να αποδώσει καλλιτεχνικά την ίδια την ψυχή του βιβλίου.
Η κα Κουράκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Διδάκτορας της χημικής επιστήμης με σπουδές οινολογίας στη Γαλλία, διηύθυνε επί εικοσαετίας (1964-1984) το Ινστιτούτο Οίνου, ίδρυμα έρευνας του τότε υπουργείου Γεωργίας. Το 1964 εισηγήθηκε τη νομοθετική καθιέρωση και προστασία των οίνων ελληνικών περιοχών, με την ένταξή τους στην κατηγορία οίνων «Ονομασίας Προελεύσεως». Έτσι, άρχισε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που κάλυψε όλη την Ελλάδα. Η έρευνα έφερε στο φως ξεχασμένες γηγενείς ποικιλίες αμπέλου.
Ένας πολυμήχανος οινοποιός
Όποιος ακουμπά με σεβασμό στα χείλη του το ποτήρι του κρασιού, γνωρίζει και τον Γεώργιο Σκούρα, τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου. Ένας μαέστρος των αμπελώνων, που ξεκίνησε την οινοποιητική του ιστορία χωρίς αμπέλια και χωρίς εξοπλισμό, στο γκαράζ του πατέρα του στο Άργος, νοικιάζοντας αμπελώνες και εξοπλισμό από συναδέλφους οινοποιούς της Νεμέας και εμφιαλώνοντας με χειροκίνητα μηχανήματα. Ο στόχος του ήταν εξαρχής ένας και αδιαπραγμάτευτος: Να παράγει κρασί υψηλής ποιότητας. Αργότερα, αποφάσισε να σπουδάσει στην Dijon (Γαλλία), στον κλάδο της γεωργίας. Εκεί, με αφορμή τη γνωριμία του με οινολόγο της Βουργουνδίας, ο Γ. Σκούρας επιλέγει να αλλάξει πορεία.
Η μεταστροφή της κατεύθυνσης σπουδών τελικά αποδείχθηκε ονειρικά επιτυχής, αφού, εδώ και πολλά χρόνια, τα βραβεία των οινικών του δημιουργιών παρατάσσονται δίπλα από τις διαδοχικές χρονιές και τις χρωματίζουν, άλλοτε χρυσοκίτρινες, άλλοτε βαθυκόκκινες μα πάντοτε λαμπερές όσο και τα κρασιά που τις συνοδεύουν.
Σήμερα, το Κτήμα Σκούρα, στο Μαλανδρένι, ένα χωριό βορειοδυτικά του Άργους, μέσα στην αμπελουργική ζώνη της Νεμέας, διαθέτει ιδιόκτητους αμπελώνες στην Αργολίδα, στην Κορινθία και φυσικά στη Νεμέα.
Παράλληλα, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του και να διατηρεί την ποιότητα των κρασιών του υψηλή και σταθερή, εκτός από σταφύλι από τα δικά του αμπέλια, προμηθεύεται άριστη πρώτη ύλη και από επιλεγμένους, εξαιρετικούς παραγωγούς της περιοχής, με τους οποίους καλλιεργεί μακροχρόνιες συνεργασίες.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου