Πρώτον, όπως έχουν επισημάνει ξένοι αρμόδιοι, το πρώτο εξάμηνο του Σύριζα, τότε που κυριαρχούσε η «μπαρουφολατρεία», κόστισε στη χώρα εκατοντάδες δισεκατομμύρια.
Δεύτερον, όπως πάλι έχουν δηλώσει εκπρόσωποι των δανειστών, καλά που ήρθε ο Τσίπρας στα πράγματα κι έτσι η ελληνική κυβέρνηση εκτελεί χωρίς καμιά αντίδραση τα σφιχτά μέτρα και τις επιταγές λιτότητας που επιβάλλουν τα σκληρά μνημόνια τα οποία υποτίθεται πως θα καταργούσε το τσίρκο της Κουμουνδούρου.
Τρίτον,η ανεργία έχει σταθεροποιηθεί σε αστρονομικά νούμερα, οι φόροι και τα χαράτσια πέφτουν σαν χαλάζι, το ίδιο και οι πλειστηριασμοί κατοικιών και οι κατασχέσεις μισθών. Ο ΕΝΦΙΑ παραμένει, όπως παραμένουν και τα κάπιταλ κοντρόλς, και η υποτιθέμενη ανάπτυξη αποτελεί όνειρο απατηλό. Η χώρα θα χρειαστεί δεκαετίες για να ξαναζήσει το όνειρο.
Τέταρτον,στα εθνικά ζητήματα η Ελλάδα τρώει από παντού σφαλιάρες, κι αν δεν ήμασταν στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ τώρα θα μας είχαν ήδη πάρει κάποια νησιά οι Τούρκοι, και μπορεί να μας βομβάρδιζαν κι οι Νατοϊκοί. Για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων τι να λέμε; Η κυβέρνηση το έχει ήδη πουλήσει προ πολλού, και απλά κοιτάει πως θα το πλασάρει στην πλέμπα. Μάλιστα, όπως ακούγεται, θα δώσουμε στους Σκοπιανούς την συνεκμετάλλευση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με αντάλλαγμα εκείνοι να αλλάξουν το όνομα του αεροδρομίου τους (από Μ. Αλέξανδρος σε… Περδίκκας). Μεγάλη νίκη για την χώρα μας δηλαδή!
Πέμπτον,στο μεταναστευτικό έχουμε πιάσει πάτο, και η χώρα κατέληξε αποθήκη ψυχών, γεμάτη από «πρόσφυγες πολέμου» ακόμη και από το (εμπόλεμο;) Νεπάλ, έρμαιο των διαθέσεων των διακινητών, με τις ΜΚΟ να κάνουν πάρτι, και το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής (έχουμε και τέτοιο) να πετάει αετό…
Έκτο,η εγκληματικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο, το ίδιο και η «ελαφρά» τρομοκρατία, ενώ οι μπαχαλάκηδες και οι συλλογικότητες κάνουν ότι τους καπνίσει με την υψηλή προστασία της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι ίσως η μοναδική χώρα όπου οι λεγόμενοι αντιεξουσιαστές να αποτελούν το μακρύ χέρι της… εξουσίας. Με κερασάκι στην τούρτα τον περίφημο «ανθρωπιστικό» νόμο Παρασκευόπουλου με βάση τον οποίο καθημερινά απελευθερώνονται από τις φυλακές ακόμη και κατά συρροή δολοφόνοι. Ελλάδα, η Ντίσνεϊλαντ της ανομίας και της ατιμωρησίας… όπου όσους φόνους κι αν κάνεις το πολύ να φας 20 χρόνια φυλακή, να βγεις στα 7-10, και ενδιάμεσα να απολαμβάνεις άδειες και άλλα προνόμια, αν δεν θες να αποδράσεις, ή αν δεν σε βγάλει ο νόμος που λέγαμε. Και άλλα τέτοια πολλά…
Εν ολίγοις, όπως θα έλεγε κι ο Τσακαλώτος: «Κερδεύουμε».
Που είναι λοιπόν το όραμα; Που πήγε η ελπίδα; Τι απέγινε εκείνη η αξιοπρέπεια; Γιατί δεν μας παρακαλάνε να μας δανείσουν; Πως και δεν ακούγονται οι περίφημοι ζουρνάδες; Γιατί δεν χορεύει η Μέρκελ σαν αρκούδι;
Τι απέγιναν όλοι εκείνοι οι λαϊκοί αγωνιστές που μαζί με τις «μπουτούδες» πλημμύριζαν τις πλατείες για να ακούσουν τον Καζάκη και τον Λαπαβίτσα να ξεδιπλώνουν το όραμά τους, και μετά έριχναν κι από έναν καρσιλαμά στο Σύνταγμα, ονειρευόμενοι την απομάκρυνση του «μπροδότη» Σαμαρά που μας έγδερνε τα όνειρα και μας έκοβε τα φτερά διότι δεν πίστευε στο όραμα της λευτεριάς... ο προσκυνημένος.
Ε λοιπόν, πολλοί μετανάστευσαν, άλλοι λουφάζουν, και κάποιοι συνεχίζουν τον «όμορφο αγώνα», αφού είτε έχουν βολευτεί οι ίδιοι ως μετακλητοί, είτε κάποια μέλη της οικογένειάς τους. Διότι σε αυτόν τον τομέα ο Σύριζα κάνει θαύματα. Μέχρι και συμβασιούχους γυμναστές έχει προσλάβει στην Βουλή… μέχρι και γεωπόνους! Π.χ. οι ΑνΕλ, που όπως μαθαίνω οι διορισμένοι (μετακλητοί) οπαδοί του είναι όσοι και οι ψηφοφόροι του… εξ ου και ο Μπάνος παραμένει στον θώκο του ως λατρευτός ηγέτης.
Γιατί όμως τόσοι διορισμοί; Διότι αυτό είναι στη βάση του το συριζέικο αριστερό όραμα: Στάχτη και μπούρμπερι στην οικονομία, ας καταστραφεί η επιχειρηματικότητα (και μαζί η μεσαία τάξη) αρκεί να γίνουμε ένα είδος μεταμοντέρνας σοβιετίας, όπου όλοι θα είναι εξαρτώμενοι από το δημόσιο, έστω με μισθούς πείνας, αρκεί να πίνουν νερό στο όνομα του πατερούλη Αλέξη που «μας δίνει ένα κομμάτι ψωμί», και να διασκεδάζουμε με τα τραγούδια της φανατικής τροτσκίστριας Μποφίλιου (που όμως ψηφίζει ΚΚΕ!!!).
Από κει και πέρα ποιοι μισθοί και ποιες συντάξεις; Άλλωστε το είχε δηλώσει έγκαιρα ο δανδής Κατρούγκαλος, αλλά ποιος τον άκουσε; Ήταν ακόμη η εποχή των «μπουτούδων». Τι είχε πει; Πως μια σύνταξη των 300 ευρώ θα είναι ότι πρέπει για τους Έλληνες. Ή κάπως έτσι. Και προς τα κει πάει το πράγμα η κολλητή του η Αχτσιόγλου.
Όσον αφορά στους μισθούς, οι οποίοι θα πήγαιναν στα 751 ευρώ ο ελάχιστος (θυμόσαστε φαντάζομαι), σήμερα κυμαίνονται μεταξύ 280 και 450 (μικτά) με αρκετές επιχειρήσεις να δίνουν μέρος τους σε κουπόνια τροφής. Και όσοι έχουν ακόμη δουλειά λένε «δόξα τω Θεώ».
Μα καλά θα μου πείτε; Τίποτα καλό δεν έκανε ο Σύριζα; Πως… έκανε, έκανε. Κοτζάμ γραφείο πρωθυπουργού έστησε στην ανυπόληπτη επί Σαμαρά συμπρωτεύουσα, για να χαίρονται οι πολ ντάνσερς. Άνοιξε επίσης και την ΕΡΤ, αυτόν τον φάρο της έγκυρης ενημέρωσης με τους 4,700 υπαλλήλους! Λίγα είναι;
Εδώ λοιπόν βρισκόμαστε σήμερα, με τρία χρόνια συμπληρωμένα για τους Συριζανέλ, τους οποίους ο πάντα σοφός λαός ψήφισε ακόμη και με κλειστές τις τράπεζες, ακόμη και με τους υπερήλικες να στήνονται στις ουρές των ΑΤΜ για 60 ευρώ, προκειμένου να «ανασάνει» η Ελλάδα και να γλιτώσει από την μπότα του «γερμανοτσολιά» Σαμαρά… Χώρια το περίφημο δημοψήφισμα, τότε που 62% (αν θυμάμαι καλά) των περήφανων Ελλήνων επέλεξε την σομαλοποίηση της χώρας, αποδεικνύοντας πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, και πως δεν φταίνε τόσο οι απατεώνες πολιτικοί μας όσο ο μέσος (ηλίθιος) πολίτης που τους ψηφίζει… επιβεβαιώνοντας τις διαπιστώσεις του Σωκράτη, του Πλάτωνα, και άλλων παρόμοιων στοχαστών για τα «καλά» της δημοκρατίας, όπου ο κάθε βλαμμένος έχει δικαίωμα ψήφου.
Το τελικό συμπέρασμα; Σύριζα λέμε και κλαίμε…
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου