Προς φίλους και μη …
Επειδή τώρα τελευταία στο Νοσοκομείο μας συμβαίνουν διάφορα τραγελαφικά πράγματα , που σε κάνουν να βγεις από τα ρούχα σου, (τυχαίο? ποιος ξέρει?), ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας, για να ηρεμήσω λίγο:
Πρώτο: τριήμερη επίσκεψη δημοσιογράφου της Γαλλικής Liberation –παρακαλώ, ο οποίος μόνο από τα δένδρα δεν πείρε συνέντευξη, μέχρι και τα ψηφοδέλτια από τις εκλογές του σωματίου εργαζομένων τράβηξε φωτογραφία, εμένα δε προσωπικά καθότι δεν με βρήκε στο Νοσοκομείο, μου πήρε συνέντευξη περί των τεκταινομένων στο Νοσοκομείο διάρκειας περί τις 3 ώρες σε καφετέρια στο Αγ. Νικόλα. Ποιο θα είναι το συμπέρασμα από αυτό το χρονικό-ένας Θεός το ξέρει?
Φανταστείτε να πάει στο Αττικό ή στο Γεννηματά, εκεί σίγουρα θα τον βρει το 2018!
Δεύτερο: έχει γίνει τις μόδας αν τακτά χρονικά διαστήματα η επίσκεψη στο Νοσοκομείο μας των κομμάτων, των οποίων οι εκπρόσωποι έχουν μια παράξενη ανακριτική στάση που μου θυμίζει το δάσκαλο και το κακό μαθητή . Εκείνο όμως που σε τρελαίνει είναι το αγγελικό προσωπείο της άγνοιας και της αθωότητας λες και κανένας τους δεν ξέρει ή δεν είχε συμμετοχή στο έγκλημα πώς έφτασε η πατρίδα μας στο τέλμα και πάντα φταίνε οι άλλοι.
Εγώ ο ταπεινός τους δηλώνουν ότι οποίος θα ξαναέρθει , θα ήθελα να μου φέρει τις προτάσεις του -εννοώ εφικτές και αξιολογημένες, για τα παρακάτω: 1) πώς θα γυρίσουν πίσω να καραβάνια τις νεολαίας από το εξωτερικό, 2) ποιες ευκαιρίες θα δώσουν στους εναπομείναντες Έλληνες να κάνουν οικογένεια και τα τεκνοποιήσουν- οπως πάμε σε 30 χρόνια, θα είμαστε μειονότητα στην ίδια τη πατρίδα μας και 3) αν δεν τους αρέσει το καθεστώς του επικουρικού προσωπικού, το οποίο θεσμοθετήθηκε επί υπουργίας Δ. Αβραμόπουλου, να μας πούνε με ποιο τρόπο θα προκηρύξουμε και άλλες μόνιμες θέσεις και αν είναι τόσο εύκολο, τότε γιατί είχαν στεγνώσει τα Νοσοκομεία από προσωπικό την μαύρη επταετίας της ανομβρίας (2009-2015), αφού είχαν ανασταλεί οι διορισμοί , με τεράστιες επιπτώσεις στην λειτουργία κυρίως των επαρχιακών Νοσοκομείων (σε μας κλειστή Παιδιατρική και Μονάδα Εντατικής επί 2 και πλέον χρόνια )
Τρίτο και το χειρότερο όλων: Εκτός από τα παραπάνω εκείνο που σε κάνει πραγματικά έξω φρενών, είναι η νοοτροπία ορισμένων νέων συναδέλφων που διορίζονται στο Νοσοκομείο μας. Να θυμίσω ότι στη δική μου περίπτωση η θέση προκηρύχτηκε το 2004 και ο διορισμός μου έγινε το 2010 , δηλαδή ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΞΙ (6) ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ (βλέπετε πήρα αγκαλιά όλη τη θητεία του Κ. Καραμανλή). Σήμερα στο Νοσοκομείο μας με προσωπικό αγώνα της Διοικήτριας κα Δ.Καλομοίρη, οι κρίσεις για διορισμό μόνιμου ιατρικού προσωπικού ΕΣΥ ολοκληρώνονται σε χρόνο ρεκόρ. Εντός 6 μήνου. Δυστυχώς ορισμένοι συνάδελφοι που έχουν επιλεγεί, αντί να πάνε στις κλινικές τους και να αρχίσουν να δουλεύουν με όρεξη και μεράκι, πηγαίνουν στο γραφείο ΑΔΕΙΩΝ για να πάρουν το υπόλοιπο αδείας τους !!!, δηλαδή να ξεκουραστούν και να απολαύσουν την ΝΕΑ τους ΘΕΣΗ, από το σαλόνι του σπιτιού τους.
Αγαπητή μου φίλοι δεν μας φταίει κανένας Τσίπρας, κανένας Σαμαράς , κανένας Μητσοτάκης, το κακό το ριζικό μας έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΠΑΣ
Απο ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου