Σε ό,τι αφορά τα παιδιά, συχνά επιθυμούν την απόκτηση ενός ζώου έχοντας ως βασικό κίνητρο την παρέα και το παιχνίδι.
Ωστόσο, οι γονείς πριν από την απόκτηση ενός ζώου οφείλουν να επισημάνουν στο παιδί ότι το ζώο είναι σύντροφος, μέλος της οικογένειας, θα παίζει μαζί του, αλλά το ίδιο δεν είναι παιχνίδι! Φυσικά, αυτή πρέπει να είναι συνολικά η προσέγγιση του γονιού απέναντι στα ζώα - είτε πρόκειται για το δικό του, είτε για άλλο δεσποζόμενο, είτε -κυρίως-για αδέσποτα, που είναι ανυπεράσπιστα και φοβισμένα.Πίσω στο σπίτι, τα οφέλη που έχει να πάρει ένα παιδί από τη συμβίωση με ένα ζωάκι είναι πολλαπλά σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο.
Τα παιδιά που έχουν κατοικίδια ζώα αναπτύσσουν:
Μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης. Διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα δικά τους μέσα από την αλληλεπίδραση. Ενα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η ενσυναίσθηση, δηλαδή η ικανότητα του ατόμου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου.
Ο σκύλος, επειδή είναι ένα πολύ επικοινωνιακό ζώο, προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης στο παιδί. Σε αυτή τη διαδικασία είναι καθοριστικής σημασίας ο ρόλος των γονιών. Η ενσυναίσθηση βοηθά το άτομο στην οριοθέτηση της δικής του συμπεριφοράς αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Σε αυτή την περίπτωση η οριοθέτηση δεν επιβάλλεται από τους γονείς στο παιδί, αλλά προέρχεται από το ίδιο το άτομο ως μια ικανότητα αυτορρύθμισης.
Η επίδραση των ζώων στα παιδιά είναι πολλαπλά ευεργετική
Ικανότητα στη μάθηση.
Ανάπτυξη της συναισθηματικής τους νοημοσύνης.
Διάθεση για περισσότερη σωματική άσκηση.
Συναισθηματική υποστήριξη και αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι τα νήπια και τα βρέφη που μεγαλώνουν με ζώο συντροφιάς δεν γλείφουν τον αντίχειρά τους, κλασικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας.
Υπευθυνότητα, φροντίδα για τους άλλους και αίσθηση ικανότητας. Το παιδί νιώθει και είναι χρήσιμο.
Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση ενδυναμώνονται.
«Φάε το φαγητό σου γιατί θα σε φάει ο σκύλος»!
Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται στην ανατροφή του παιδιού φράσεις τέτοιου τύπου. Οι γονείς δεν πρέπει να μεταφέρουν τις δικές τους φοβίες και τα παιδικά τους βιώματα στα παιδιά τους. Ο σκύλος είναι φίλος, σύντροφος. Για να αντιδράσει έντονα -εκτός ελάχιστων περιπτώσεων- πρέπει να προκληθεί, να απειληθεί ή να βασανιστεί! Τα παιδιά και οι γονείς μόνο να κερδίσουν έχουν αγαπώντας τα ζώα.
Αγαπώντας τα ζώα παίρνει μαθήματα ζωής
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια έχουν τη δυνατότητα να μάθουν εμπειρικά τον κύκλο της ζωής: την αναπαραγωγή, τη γέννηση, τα γηρατειά, την ασθένεια και την απώλεια όταν έρχεται η ώρα του θανάτου. Παρατηρώντας θα κατανοήσουν βιωματικά τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής με αυτή των ζώων, αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με την ανθρώπινη φύση και τις υπαρξιακές διαστάσεις της.
Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες, η βιωματική μέθοδος γνώσης, η εμπειρία, ενισχύει ουσιαστικά το άτομο. Τα παιδιά που συμβιώνουν με ένα ζώο αντιμετωπίζουν τη ζωή πιο ρεαλιστικά και βιώνουν πιο εύκολα τις απώλειες στη ζωή τους. Τα ζώα συντροφεύουν τον άνθρωπο στη μοναξιά του. Σύμφωνα με στοιχεία επιστημονικών μελετών, η θεραπευτική συμβολή των ζώων συντροφιάς σε παιδιά με προβλήματα νοσολογικά, συναισθηματικά αλλά και συμπεριφοράς είναι ανεκτίμητη.
Σημειώστε, γονείς και δάσκαλοι, ότι η παιδική ωμότητα απέναντι στα ζώα προμηνύει ενήλικη επιθετικότητα και εγκληματικότητα. Ενα από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να στιγματίσουν τη μετέπειτα ενήλικη ζωή ενός παιδιού είναι να βασανίσει ή να σκοτώσει ένα ζώο χωρίς να υποστεί συνέπειες. Η παιδική εγκληματικότητα κατά των ζώων αποτελεί έναν δείκτη του πώς θα εξελιχθεί το παιδί ως ενήλικας! Μαθαίνοντας από νωρίς στο παιδί τον σεβασμό προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για να αποκτήσει σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στη βία.
Εν κατακλείδι, μέσα από τα ζώα καλλιεργούνται στα παιδιά οι αξίες του ανθρωπισμού, της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης, του αλτρουισμού. Και αυτά είναι μερικά μόνο από τα οφέλη της συμβίωσης του παιδιού με ένα κατοικίδιο ζώο. Οι γονείς, δε, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη επιτυχία αυτής της διαδικασίας.
Με δύο λόγια, γονείς και παιδιά αγαπήστε τα ζώα! Είναι οι φυσικοί μας σύντροφοι και συνοδοιπόροι σε αυτό τον πλανήτη!
Της Χαράς Καραμήτσου
(λογοπεδικός, M.R.C.S.L.T.)
charakaramitsou@ath.forthnet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου