Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους ρυθμούς και καταιγισμό πληροφοριών, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο να μεγαλώσετε ένα παιδί με κριτική σκέψη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να αφήσετε τα πράγματα στην τύχη τους...
Επειδή είναι ανέφικτο να αλλάξουν οι ρυθμοί της καθημερινότητας ή ο όγκος των πληροφοριών που δέχεται και καλείται να διαχειριστεί το παιδί, πρέπει να επικεντρωθείτε στο να το βοηθήσετε να «φιλτράρει» κάποια πράγματα και να κρατάει αυτά που πρέπει. Δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, με δεδομένη κιόλας την ηλικία του, όμως οι βάσεις πρέπει να μπουν από νωρίς.
Τα παιδιά έχουν έμφυτη περιέργεια, οπότε το ιδανικό είναι να τους δίνετε άμεσα ή έμμεσα ερεθίσματα για να τους την κινείτε περαιτέρω και βέβαια να δείχνετε προθυμία να απαντάτε σε όλες τις απορίες τους για οτιδήποτε νέο θέλουν να συλλέξουν πληροφορίες. Ακόμα και σε αυτές που θεωρείτε περιττές...
Προέκταση του παραπάνω είναι ότι δεν πρέπει να λειτουργείτε υπερπροστατευτικά απέναντι στο παιδί και να μην το αφήνετε να ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω του, αναζητώντας στην πράξη τις απαντήσεις.
Να επαναλαμβάνετε στο παιδί τη θεωρία ότι στη ζωή πρέπει να κάνει επιλογές μετά από σκέψη, με γνώμονα πάντα τη δική του ευτυχία και όχι με βάση τις επικρατούσες αντιλήψεις ή τις συμβουλές των τρίτων.
Τέλος, με το να βάζετε όρια στα ξεσπάσματα του παιδιού και σε παρόμοιες συμπεριφορές του εκτός ορίων, μαθαίνει σταδιακά να εξηγεί και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα συναισθήματά του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου