του Θόδωρου Λέλεκα
Ήταν 2006 όταν πρωτοέγραψα για το ροζέ κρασί. Μάρτιο εδώ, στο in2life, Ιούνιο στον Οινοχόο. Όταν συνειδητοποίησα ότι πέρασε κιόλας μια δεκαετία, το μυαλό μου άρχισε να ταξιδεύει. Στην αρχή, προσπάθησα να τα βάλω κάτω και να σκεφτώ τι έχει αλλάξει στο κρασί μέσα σε αυτά τα χρόνια. Ύστερα το πήγα αλλού και άρχισα να σκέφτομαι πόσο άλλαξε η ζωή μου μέσα σε αυτή τη δεκαετία. Και εκεί έβαλα τελεία.
Γιατί δεν θα το κάνουμε μελό το θέμα. Εδώ μιλάμε για κρασί. Μυρωδάτο, χρωματιστό, απολαυστικό. Μια σταθερή αγάπη που μετράει επίσημα μια δεκαετία, ανεπίσημα όμως πολύ περισσότερο!
Το 2006, λοιπόν, το ροζέ ήταν το θέμα για το οποίο κανένας δεν ήθελε να γράψει. Ο κόσμος δεν το προτιμούσε, οι ειδικοί της εποχής το σνόμπαραν. Κι έτσι το ανέλαβα εγώ, ο νέος τότε, γιατί ανέκαθεν δεν έλειπε ποτέ από το σπίτι μου. Σήμερα τα πράγματα είναι αλλιώς. Το βλέπουμε παντού - οι οινόφιλοι, οι κάβες, τα μπαρ και τα εστιατόρια το έχουν αγκαλιάσει. Μέχρι και ειδικές εκθέσεις γίνονται για πάρτη του! Αν σε όλα αυτά έχω βάλει κι εγώ ένα λιθαράκι, χαίρομαι και καμαρώνω!
Στο πρώτο μου αφιέρωμα στο ροζέ, θυμάμαι, πριν 10 χρόνια, είχα βρει – όχι με τεράστια ευκολία στην αγορά, οφείλω να πω – 4 καλά ροζέ κρασιά που κάλυπταν σε ικανοποιητικό βαθμό τον Ελληνικό αμπελώνα (Βόρεια Ελλάδα, Πελοπόννησος, Κρήτη, Κεφαλονιά). Σήμερα, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Με κλειστά μάτια να ακουμπήσεις το δάχτυλό σου στον οινικό χάρτη της Ελλάδας, κατά πάσα πιθανότητα θα «πέσεις» σε οινοποιείο που φτιάχνει ένα καλό ροζέ κρασί!
Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα να επιλέγω μια εξάδα από καινούρια ροζέ κρασιά για να πρωταγωνιστήσουν στο επετειακό μου αφιέρωμα. Με το που έκανα όμως μια σχετική ανάρτηση στα social media, άρχισα να δέχομαι βροχή από μηνύματα οινοποιών από όλη την Ελλάδα, ζητώντας μου να συμπεριλάβω και το δικό τους κρασί στο άρθρο. Ε, κι εγώ δεν είμαι από αυτούς που χαλάνε χατίρια, ειδικά όταν υπάρχουν ροζέ κρασιά στη μέση. Έτσι, οι έξι ετικέτες έγιναν, αισίως, δεκαοκτώ (εκεί τράβηξα τη γραμμή)! Για να μη μου βγει όμως το άρθρο «εγκυκλοπαίδεια», αποφάσισα να δημοσιευτεί σε δύο μέρη. Και η σειρά με την οποία θα εμφανίζονται τα κρασιά να είναι αλφαβητική, με βάση το όνομα του παραγωγού/οινοποιείου στην ετικέτα, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.
Ανάμεσα στα κρασιά ξεχωρίζει:
Μυθικός Ποταμός Ροζέ 2015, Κτήμα Γκόφα, ΝεμέαΠΓΕ Πελοπόννησος, αλκοόλ 13%, ενδεικτική λιανική τιμή: €10
Το παρουσιαστικό του είναι σοβαρό, λιτό και κομψό. Ωστόσο το περιεχόμενο είναι νεανικό, ανάλαφρο και εξωτικά αρωματικό!
Ένα πολύ καλοφτιαγμένο ροζέ κρασί από Αγιωργίτικο (κυρίως) και Syrah, που εντυπωσιάζει από τα αρώματα καλοκαιρινών, ως και τροπικών, φρούτων που αναδύει στη μύτη. Στο στόμα έχει ένταση και διάρκεια, παραμένει όμως φινετσάτο. Προσούτο με πεπόνι, καρπούζι με φέτα, γκουακαμόλε και άλλα εξωτικά ορεκτικά θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι τα ταίρια του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου