Για εμάς σήμερα, ο πονοκέφαλος είναι κάτι που περνάει με ένα χάπι. Κάποτε ωστόσο, ο κόσμος πέθαινε από κρυολογήματα. Στο EThe Magazine του EleftherosTypos.gr, θα διαβάσεις τις πιο χρήσιμες πληροφορίες για φάρμακα.
Από τον Άρη Σώζο
Τη στιγμή που κάποιος από εμάς βασίζεται σε παρακεταμόλη για τον πονοκέφαλο, θα τρομάξει να διαπιστώσει ότι η μοναδική λύση στα αρχαία χρόνια ήταν οι κρύες κομπρέσες.
Οι πρώτοι φαρμακοποιοί χρησιμοποιούσαν ότι είχαν στη κατοχή τους. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν το μέλι για να γιατρεύουν και να απαλύνουν τις μολύνσεις.
Τον 8ο αιώνα μ.Χ. είχαμε την πρώτη ένεση με σύριγγα στη Βαγδάτη από τον Ammar ibn Ali al-Mawsil. Παράλληλα το βιβλίο του Αβικέννα με τίτλο ‘‘Ο Κανών’’, θεωρείται η Βίβλος των φαρμακοποιών και των πρώτων φαρμάκων. Περιείχε τουλάχιστον 100 δοκιμασμένα φάρμακα.
Στο Μεσαίωνα τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα, καθώς ο κοσμάκης μπορούσε να πεθάνει από μια απλή ανεμοβλογιά. Το μόνο φάρμακο που ξεχώρισε για εκείνη την εποχή, ήταν η κινίνη που προερχόταν από φλοιούς δέντρων. Μπορεί να ακούγεται πρωτόγονο, αλλά ήταν η μοναδική άμυνα που είχαν οι άνθρωποι για την ελονοσία.
Ο Oliver Holmes, διάσημος ιατρός του 190υ αιώνα, πίστευε ότι τα φάρμακα θα κατέστρεφαν στο μέλλον τον άνθρωπο.
Η μορφίνη, η κωδεΐνη και η πασίγνωστη ασπιρίνη, έκαναν την εμφάνιση τους το 1920. Επίσης ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αφορμή ώστε να δημιουργηθούν πολλά ακόμη φάρμακα που να προλαμβάνουν τις μολύνσεις και την γάγγραινα.
Το 1928, ήταν το ξεκίνημα για την εποχή των αντιβιοτικών. Η ανακάλυψη της πενικιλλίνης από τον Φλέμινγκ, έδωσε τέλος στην οστρακιά, τον πνευμονιόκοκκο και τη διφθερίτιδα.
Ο Φλέμινγκ φώναζε από τότε ότι η χρήση των αντιβιοτικών πρέπει να είναι ελεγχόμενη έτσι ώστε τα βακτηρίδια να μην αναπτύσσουν αντισώματα. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν αντιβιώσεις για ψύλλου πήδημα μέχρι και σήμερα.
Το 1950 έκαναν την εμφάνιση τους τα αντισταμινικά, φάρμακα για τις αλλεργίες. Χρησιμοποιούνται ευρέως μέχρι και σήμερα.
Στην Αγγλία, οι περισσότερες κατοικημένες περιοχές βρίσκονται μόλις πέντε λεπτά απόσταση από ένα φαρμακείο.
Το 84% των ενηλίκων επισκέπτονται ένα φαρμακείο τουλάχιστον μια φορά το χρόνο.
Το 2008 τα φαρμακεία στην Αμερική πούλησαν πάνω από 842 εκατομμύρια προϊόντα. Αυτό ισοδυναμεί με 2 εκατομμύρια προϊόντα την ημέρα.
Με τον παλαιότερο νόμο του 1960, στην Αμερική δεν μπορούσες να βρεις φάρμακα σε σούπερ-μάρκετ όπως γίνεται σήμερα. Ακόμη παλιότερα, οι αντιβιώσεις δινόντουσαν μονάχα από κλινικές και νοσοκομεία.
Πολλά από τα φαρμακεία στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, διαθέτουν ειδικό δωμάτιο για εξέταση. Επίσης υπάρχει ιατρικός σύμβουλος που μπορεί να προτείνει στον ασθενή ένα πιο κατάλληλο φάρμακο.
Τα αντικαταθλιπτικά είναι μια πολύ παράξενη οικογένεια φαρμάκων. Κατά τους περισσότερους ειδικούς, δεν υπάρχουν καλά και κακά, ελαφριά και βαριά. Υπάρχουν απλά χρήσιμα και άχρηστα, αναλόγως με τον οργανισμό του κάθε ασθενή. Παρόλα αυτά συνεχίζονται να εξελίσσονται και μάλιστα, πολλές φορές, έχουν σώσει ζωές.
Τρομαχτικό είναι το γεγονός ότι το 30% των εφήβων, βασίζονται σε αμφεταμίνες και ηρεμιστικά ώστε να μπορούν να συνεχίζουν τη ζωή τους.
Η μεγάλη επανάσταση στα φάρμακα, ήρθε με την άφιξη των προγόνων αυτών για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Φάρμακα όπως η λετροζόλη, έχουν αποδειχτεί σωτήρια για ασθενείς που υποφέρουν από φριχτούς πόνους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου