Ποδοσφαιρική ομάδα της Ιταλίας με έδρα το Μιλάνο. Η Ίντερ
είναι μία από τις κορυφαίες δυνάμεις του ιταλικού ποδοσφαίρου, με
διεθνείς περγαμηνές. Είναι γνωστή στους ποδοσφαιρόφιλους και με το
προσωνύμιο Νερατζούρι (Μαυρογαλάζιοι), εξαιτίας των χρωμάτων της εμφάνισής της, που είναι το γαλάζιο και το μαύρο.
Η Ίντερ είναι γέννημα εκ της σαρκός της Μίλαν. Στις 9 Μαρτίου 1908 μία ομάδα παραγόντων, υπό τον ελληνοβενετσιάνο επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη, αποχώρησε από την ομάδα και ίδρυσε την Ιντερνατσιονάλε (Διεθνής), όπως είναι το πλήρες όνομα της Ίντερ. Ο Παραμυθιώτης και οι συν αυτώ πίστευαν ότι η Μίλαν είχε πολλούς Ιταλούς στις τάξεις της και θέλησαν να δημιουργήσουν μία ομάδα με διεθνή χαρακτήρα, εξ ου και το όνομά της. Έκτοτε, το ποδοσφαιρικό Μιλάνο ζει και αναπνέει για τις κόντρες των δύο αιωνίων αντιπάλων της πόλης.
Ιστορικά, η Ίντερ υποστηρίζεται από τους εύπορη και τη μεσαία τάξη του Μιλάνου, ενώ η Μίλαν από τα εργατικά στρώματα και τα συνδικάτα της μεγαλούπολης του βορρά, που θεωρείται το οικονομικό κέντρο της Ιταλίας. Η διαίρεση αυτή δεν αντανακλάται σε διοικητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, καθώς η Ίντερ ελέγχεται από το κεντροαριστερό πετρελαιοβιομήχανο Μάσιμο Μοράτι και η Μίλαν από τον συντηρητικό βαρόνο των μίντια και πολιτικό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Η χρυσή περίοδος της Ίντερ είναι η δεκαετία του '60, με προπονητή τον θρυλικό Ελένιο Ερέρα, λάτρη των αμυντικών συστημάτων και δημιουργό του «κατενάτσιο». Η μεγάλη Ίντερ εκείνης της εποχής κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, δύο διηπειρωτικά και τρία πρωταθλήματα Ιταλίας.
Την διετία 2008-2010 επανανήλθε στο διεθνές προσκήνιο, όταν με προπονητή τον Ζοζέ Μουρίνιο κατέκτησε το τρίτο της Τσάμπιονς Λιγκ (πρώην Πρωταθλητριών)
Από τις τάξεις της έχουν περάσει σπουδαία ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όπως οι Φοσάτι, Μεάτσα, Ματσόλα, Φακέτι, Κόρσο, Μπονινσένια, Μπούρνιτς, Πασαρέλα, Ταρντέλι, Αλτομπέλι, Μπάτζιο, Μπατιστούτα, Μπέργκομι, Ζένγκα, Μπλαν, Μπέργκαμπ, Πάουλο Σόουζα, Μπαρέζι, Σιμεόνε, Ρουμενίγκε, Μπρέμε, Ματέους, Ρονάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος και οι σύγχρονοι Ζανέτι, Αντριάνο, Ιμπραήμοβιτς, Κρέσπο, Ματεράτσι και Φίγκο.
Τη φανέλα της Ίντερ έχουν φορέσει και τρεις έλληνες ποδοσφαιριστές: Ο Γρηγόρης Γεωργάτος τις περιόδους 1999-2000 και 2001-2002 (38 αγώνες - 3 γκολ), ο Γιώργος Καραγκούνης από το 2003 έως το 2005 (32 παιγνίδια - 3 γκολ) και ο Λάμπρος Χούτος από το 2004, αγωνιζόμενος είτε ως αναπληρωματικός είτε ως δανεικός σε άλλες ομάδες.
Η Ίντερ υπερηφανεύεται ότι είναι η μοναδική ομάδα στην Ιταλία που δεν έχει υποβιβασθεί ποτέ στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Πλούσια είναι και η τροπαιοθήκη της. Στο Μεάτσα φιγουράρουν 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1964, 1965, 2010), 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (1991,1994, 1998), 2 Διηπειρωτικά (1964, 1965), 18 πρωταθλήματα Ιταλίας (1910, 1920, 1930, 1938, 1940, 1953, 1954, 1963, 1965, 1966, 1971, 1980, 1989, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010) και 7 Κύπελλα Ιταλίας (1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011).
Η Ίντερ είναι γέννημα εκ της σαρκός της Μίλαν. Στις 9 Μαρτίου 1908 μία ομάδα παραγόντων, υπό τον ελληνοβενετσιάνο επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη, αποχώρησε από την ομάδα και ίδρυσε την Ιντερνατσιονάλε (Διεθνής), όπως είναι το πλήρες όνομα της Ίντερ. Ο Παραμυθιώτης και οι συν αυτώ πίστευαν ότι η Μίλαν είχε πολλούς Ιταλούς στις τάξεις της και θέλησαν να δημιουργήσουν μία ομάδα με διεθνή χαρακτήρα, εξ ου και το όνομά της. Έκτοτε, το ποδοσφαιρικό Μιλάνο ζει και αναπνέει για τις κόντρες των δύο αιωνίων αντιπάλων της πόλης.
Ιστορικά, η Ίντερ υποστηρίζεται από τους εύπορη και τη μεσαία τάξη του Μιλάνου, ενώ η Μίλαν από τα εργατικά στρώματα και τα συνδικάτα της μεγαλούπολης του βορρά, που θεωρείται το οικονομικό κέντρο της Ιταλίας. Η διαίρεση αυτή δεν αντανακλάται σε διοικητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, καθώς η Ίντερ ελέγχεται από το κεντροαριστερό πετρελαιοβιομήχανο Μάσιμο Μοράτι και η Μίλαν από τον συντηρητικό βαρόνο των μίντια και πολιτικό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Η χρυσή περίοδος της Ίντερ είναι η δεκαετία του '60, με προπονητή τον θρυλικό Ελένιο Ερέρα, λάτρη των αμυντικών συστημάτων και δημιουργό του «κατενάτσιο». Η μεγάλη Ίντερ εκείνης της εποχής κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, δύο διηπειρωτικά και τρία πρωταθλήματα Ιταλίας.
Την διετία 2008-2010 επανανήλθε στο διεθνές προσκήνιο, όταν με προπονητή τον Ζοζέ Μουρίνιο κατέκτησε το τρίτο της Τσάμπιονς Λιγκ (πρώην Πρωταθλητριών)
Από τις τάξεις της έχουν περάσει σπουδαία ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όπως οι Φοσάτι, Μεάτσα, Ματσόλα, Φακέτι, Κόρσο, Μπονινσένια, Μπούρνιτς, Πασαρέλα, Ταρντέλι, Αλτομπέλι, Μπάτζιο, Μπατιστούτα, Μπέργκομι, Ζένγκα, Μπλαν, Μπέργκαμπ, Πάουλο Σόουζα, Μπαρέζι, Σιμεόνε, Ρουμενίγκε, Μπρέμε, Ματέους, Ρονάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος και οι σύγχρονοι Ζανέτι, Αντριάνο, Ιμπραήμοβιτς, Κρέσπο, Ματεράτσι και Φίγκο.
Τη φανέλα της Ίντερ έχουν φορέσει και τρεις έλληνες ποδοσφαιριστές: Ο Γρηγόρης Γεωργάτος τις περιόδους 1999-2000 και 2001-2002 (38 αγώνες - 3 γκολ), ο Γιώργος Καραγκούνης από το 2003 έως το 2005 (32 παιγνίδια - 3 γκολ) και ο Λάμπρος Χούτος από το 2004, αγωνιζόμενος είτε ως αναπληρωματικός είτε ως δανεικός σε άλλες ομάδες.
Η Ίντερ υπερηφανεύεται ότι είναι η μοναδική ομάδα στην Ιταλία που δεν έχει υποβιβασθεί ποτέ στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Πλούσια είναι και η τροπαιοθήκη της. Στο Μεάτσα φιγουράρουν 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1964, 1965, 2010), 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (1991,1994, 1998), 2 Διηπειρωτικά (1964, 1965), 18 πρωταθλήματα Ιταλίας (1910, 1920, 1930, 1938, 1940, 1953, 1954, 1963, 1965, 1966, 1971, 1980, 1989, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010) και 7 Κύπελλα Ιταλίας (1939, 1978, 1982, 2005, 2006, 2010, 2011).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου