Χάλια ο χωρισμός, χάλια. Ειδικά αν είσαι
αυτός που αφήνεται πίσω, να απορεί πώς μπόρεσε τόσο εύκολα ο άλλος να
φύγει. Να έλεγες σ’ έβαλε κάτω, τα συζητήσατε, είδατε πού έχετε τα
προβλήματα, διαφωνήσατε, το διαλύσατε, πάει στα κομμάτια. Έχεις κι εσύ
ένα σοβαρό λόγο να κλαις και να πορεύεσαι, δε μένεις με την απορία.
Αυτές οι μπούρδες που σου προέβαλε σαν δικαιολογία, δε στέκουν, όμως, ρε
παιδί μου. Κάτι για ότι πιέζεται σου είπε, κάτι ότι δεν ταιριάζετε
τελικά τόσο γιατί εσύ πίνεις εσπρέσο κι εκείνος φραπέ, κάτι ότι το
χρυσόψαρο του έχει χλωμά λέπια τελευταία και πρέπει να επικεντρωθεί στη
θεραπεία του, κάτι κουλό τέλος πάντων.
Με συνοπτικές διαδικασίες άφησε πίσω του
κλαυθμό κι οδυρμό κι έμεινες εσύ να σε παρηγορούν οι φίλοι κι οι
τεκίλες. Ώσπου, μια ωραία πρωία, ξαναγύρισε ο άσωτος, σαν να μην έγινε
τίποτα, να σου πει πως τελικά πολύ σε θέλει, πως μετάνιωσε και ζητά μια
ευκαιρία ακόμα, μια αγάπη δεν τελειώνει με ένα χωρισμό και λοιπά.
Παράτησες τις τεκίλες κι άνοιξες τις σαμπάνιες, αφού έκανες λίγο τον
δύσκολο για τέσσερις ολόκληρες ημέρες, μη νομίζει κιόλας πως σε έχει του
χεριού του. Εντάξει, μωρέ, άνθρωποι είμαστε και σφάλουμε, έχει και το
μωρό σου δικαίωμα να κάνει ένα λάθος, σημασία έχει που κατάλαβε πως δεν
αντέχει μακριά σου και γύρισε. Ή μήπως όχι;
Για άσε λίγο τη σαμπάνια, μη μας έρθει
κανένας φελλός στο μάτι και βάλε καφέ σου πω δυο λόγια. Εσύ θες να
κάνεις πάρτι, τώρα που παραμυθιάζεσαι πως είσαι ο one and only, αλλά εγώ
θα γίνω εκείνος ο σπαστικός φίλος που θα σου μαυρίσει τη χαρά. Οι
χωρισμοί δεν είναι παιχνιδάκι. Όπως εσένα σε έπιανε σύγκρυο στην
προοπτική να το τερματίσετε, όφειλε να τρέμει και το φυλλοκάρδι του
άλλου, όχι γεια σας κι αντίο με την πρώτη αφορμή. Ή, αν το σκεφτόταν,
έπρεπε να δώσει τη δυνατότητα στη σχέση σας να σωθεί, όχι να αποφασίσει
και για τους δύο.
Ο άνθρωπος που αγαπάει, είναι
ερωτευμένος ή, τέλος πάντων, γουστάρει σε αξιοσέβαστο βαθμό τον άλλο, δε
φεύγει έτσι. Κάθεται και το παλεύει, λύνει το πρόβλημα, όχι τη σχέση.
Δε συμπεριφέρεται σαν τους εφήβους που το σκάνε στις μύτες των ποδιών,
επειδή τους απαγόρευσαν οι γονείς τους να βγουν και το μόνο τους άγχος
είναι μήπως τους καταλάβουν και φάνε την κατσάδα. Λες και θα ιδρώσει το
αφτί τους, λες και δε θα το ξανακάνουν. Θα κλαψουρίσουν εκεί πέρα μισή
ώρα, θα δώσουν κάτι τυπικά δίκια και ξανά μανά την άλλη φορά. Κάνεις τον
παραλληλισμό;
Με την πρώτη στραβή θα ξαναφύγει. Αφού
μπόρεσε, έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες να σε παρατήσει, θα το
ξανακάνει. Λίγο για ανεφοδιασμό επέστρεψε. Μια χαρά την πάλευε χώρια
σου, μην πιστέψεις πως ξαναήρθε στην αγκαλιά σου γιατί του έλειψες. Που,
βασικά του έλειψες, αλλά όχι ακριβώς εσύ, μα όσα προσέφερες, ό,τι κι αν
ήταν αυτά. Έκανε τη βόλτα του, θα έφαγε ένα-δυο άκυρα από κάπου αλλού ή
σε χώρισε για κάποιο αλλού, που τελικά δεν έκατσε και τώρα ξαναγυρίζει
στο σιγουράκι. Μέχρι να ξαναβαρεθεί.
Όποιος αγαπάει, μπορεί να παιδεύει, αλλά
μένει. Δεν το κουνάει μέχρι να εξαντλήσει τα περιθώρια. Όχι πως δεν
υπάρχουν κάτι ζευγάρια που μαζί δεν κάνουν και χώρια δε μπορούν, αλλά
αφενός εκείνοι πάνε τους χωρισμούς –που δεν εννοούν– εναλλάξ, ανάλογα το
ποιος θα στραβοξυπνήσει, αφετέρου είναι εντελώς άλλες περιπτώσεις. Όχι
πως δεν υπάρχουν κι οι βλάκες, που δεν τα μέτρησαν σωστά κι όντως το
μετάνιωσαν. Επιστρέφουν, όμως, άμεσα, όχι μετά από κάτι μήνες που έκαναν
τη ζωάρα τους, ενώ εσύ χτυπιόσουν.
Πώς να στο πω πιο ξεκάθαρα, φίλε μου;
Χέστηκε τι έκανες τόσο καιρό, καρφάκι δεν του καιγόταν αν και με ποιον
κοιμόσουν, αν υπέφερες ή αν έβαλες τελεία. Όσο καιρό δίνεις περιθώριο να
κάνουν το εκκρεμές, πέρα δώθε, θα φεύγουν για ηλίθιους λόγους και θα
ξαναγυρνάνε με πανηλίθιες απολογίες. Αν εσύ δεν έχεις πρόβλημα να είσαι
το στανταράκι του καθενός, πάσο, αλλά πες μας αν δεν έχεις και πρόβλημα
που είσαι η δεύτερη επιλογή του πρώην, επί μονίμου βάσεως κι αν αντέχεις
να ζεις με το άγχος του πότε θα σου ανακοινώσει τον νέο χωρισμό.
Αν, πάλι, θες να παραμυθιάζεσαι ότι
έχεις μπλέξει με τρελό που σε θέλει κολασμένα μεν, τρώει φρίκες δε, πάσο
εις το τετράγωνο. Πού θα πάει, ουδέν κρυπτό υπό τον ήλιο, θα έρθει η
ώρα που θα αντιληφθείς πως είναι τρελός και για άλλους πέντε-έξι ή για
κάποιο συγκεκριμένο που τρελαίνει τον ίδιο κι αυτός με τη σειρά του,
εσένα. Ή και για κανένα, ρε παιδί μου, απλά βαριέται να ψάχνει κι
επιλέγει το γνωστό στέκι, ώσπου να ξυπνήσει πάλι η περιπέτεια μέσα του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου