Κρατάει χρόνια τούτο το αστείο παραμυθάκι…
Αυτό που λέει πως οι άνθρωποι γεννιούνται με μοναδικό σκοπό της ζωής τους, να βρουν το άλλο τους «μισό». Κι η πικρή αλήθεια είναι πως από πολύ μικρή ηλικία, ψάχνουν απεγνωσμένα αυτό το άλλο «μισό» για να ολοκληρωθούν. Αφιερώνονται σ’ αυτό το σκοπό, σαν άλλοι μοναχοί που γαλουχούνται με την ύπαρξη του «Θείου».
Όταν σκοντάψουν μπροστά στις πρώτες διαψεύσεις, στα πρώτα δάκρυα, τις απογοητεύσεις, αρχίζουν κι αναρωτιούνται αν όντως υπάρχει η ουτοπία με την οποία μεγάλωσαν.
Το μάταιο αυτό κυνήγι, η ατέλειωτη αυτή αναζήτηση, που έχει ταυτιστεί με την πραγμάτωση της ευτυχίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα «ρομαντικό» παραμυθάκι από τα χιλιάδες που κυκλοφορούν.
Η πρώτη και ειλικρινής δικαίωση ενός ανθρώπου, είναι όταν παραιτηθεί από αυτό ακριβώς το κυνήγι και συνειδητοποιήσει το αυτονόητο. Ο καθένας από εμάς είναι από μόνος του «ολοκληρωμένος». Είναι ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ΟΧΙ μισή, ΟΧΙ ημιτελής. Ο μοναδικός λόγος που χρειαζόμαστε έναν άλλον άνθρωπο λοιπόν, είναι για να μοιραστούμε μαζί του, την ολοκληρωμένη προσωπικότητα μας.
Η ζωή σου, η ζωή του κάθε ανθρώπου δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από μια αέναη αναζήτηση ενός άλλου «μισού». Τι να το κάνεις το «μισό» άλλωστε;
Η ζωή σου, πρωτίστως, πρέπει να έχει ως παρονομαστή την προσωπική σου εξέλιξη. Εφόσον επιτευχθεί αυτό, όλα τα άλλα θα τα έλξεις σαν μαγνήτης, πολλές φορές δίχως καν να το καταλάβεις…
Θα έλξεις ανθρώπους ολοκληρωμένους. Ανθρώπους που δεν θα βαδίζουν πίσω ή μπροστά σου, αλλά δίπλα σου!
Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής
Πηγή: wp.loveletters.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου