«Ξαφνικός θάνατος» για 1 στις 5 υπερχρεωμένες

Η τελική πρόταση για τη ρύθμιση χρεών. Η μελέτη βιωσιμότητας «κλειδί» για την ένταξη στο νέο νόμο ρύθμισης του συνόλου των χρεών (εφορία, Ταμεία, τράπεζες, προμηθευτές). Οι τέσσερις κατηγορίες επιχειρήσεων και η διαδικασία. Οι διαφορές με τον προηγούμενο νόμο.

Τέλος στις προσδοκίες για το άμεσο κούρεμα οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, το δημόσιο, και τα ασφαλιστικά ταμεία δίνει το σχέδιο για την εξωδικαστική διευθέτηση των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών, που συμφωνήθηκε μεταξύ των θεσμών και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο σχέδιο που εισαγάγει την ολιστική διευθέτηση των χρεών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων (χρέη προς πιστωτικά ιδρύματα, εφορία, ταμεία, προμηθευτές, εργαζόμενους κ.ο.κ) δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη «διαγραφή οφειλών», όπως προέβλεπε ο ν. 4307/2014 (νόμος Δένδια). Αντίθετα, η φιλοσοφία του βασίζεται στο πάγωμα σημαντικού τμήματος των οφειλών και της μεταφοράς του στο μέλλον, (10 – 20 χρόνια και ανάλογα με τις δυνατότητες της επιχείρησης) με τη μόνη προσδοκία που διατηρείται, να είναι αυτή, της μελλοντικής, - αλλά υπό αυστηρές προϋποθέσεις και κατά περίπτωση - διαγραφής χρεών.
«Τύχη» μέσω του νέου σχεδίου, θα έχουν μόνο όσες επιχειρήσεις θα κρίνονται βιώσιμες, καθώς η μη βιώσιμες, θα οδηγούνται σε εκκαθάριση. Ουσιαστικά, με το εν λόγω σχέδιο, δανειστές και οικονομικό επιτελείο, επιδιώκουν σε πρώτη φάση ένα γρήγορο «ξεσκαρτάρισμα» του τεράστιου όγκου των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων δίνοντας ελπίδες στην επιβίωση, μόνο, όσων εκτιμάται βάσει εμπεριστατωμένων μελετών (εκθέσεις βιωσιμότητας), ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν.

Ξαφνικός θάνατος για μία στις πέντε υπερχρεωμένες

Μάλιστα το σενάριο εργασίας του οικονομικού επιτελείων και των θεσμών, βασίστηκε στην εκτίμηση, ότι το 20% των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, είναι μη βιώσιμες και θα οδηγηθούν σε «ξαφνικό θάνατο». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο προβληματισμός της ελληνικής πλευράς, ότι με το συγκεκριμένο σχέδιο θα οδηγηθούν στο λουκέτο αρκετές δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεων, απαντήθηκε πως για όλους είναι καλύτερος ένας ξαφνικός θάνατος, παρά η διαιώνιση του προβλήματος.
Ουσιαστικά, η άμεση επιδίωξη για τους θεσμούς και το οικονομικό επιτελείο, είναι η επάνοδος της πλειονότητας των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων στην κανονικότητα, δηλαδή, στην έναρξη αποπληρωμής των οφειλών τους. Στην περίπτωση, όπου οι επιχειρήσεις ανταποκριθούν στις δόσεις που θα ορίσουν οι πιστωτές, τότε θα μπορούν να ελπίζουν σε βάθος χρόνου και μια διαγραφή χρέους, εφόσον βεβαίως η κατάσταση τους επανεξετασθεί.

Η διαδικασία

Όπως έχει δομηθεί το σχέδιο, οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις που θα υπάγονται στο νόμο, θα κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες: στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις και τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις.
Για την πρώτη κατηγορία επιχειρήσεων, η έκθεση βιωσιμότητας της επιχείρησης θα είναι τυποποιημένη. Το μοντέλο που θα χρησιμοποιηθεί βρίσκεται υπό διαμόρφωση από το οικονομικό επιτελείο, την Τράπεζα της Ελλάδας και τα πιστωτικά ιδρύματα. Αν η επιχείρηση κριθεί βιώσιμη, τότε με απόφαση της πλειοψηφίας των πιστωτών, λαμβανομένης υπόψη της ικανότητας της επιχείρησης, θα καθορίζεται ένα πλάνο αποπληρωμής των χρεών της σε βάθος χρόνου.
Στην περίπτωση που η επιχείρηση κρίνεται μη βιώσιμη, τότε, θα οδηγείται σε εκκαθάριση.
Βεβαίως, θα δίνεται και η δυνατότητα στον οφειλέτη που κρίνεται μη βιώσιμος να καταθέσει και τη δική του μελέτη στην περίπτωση μπορεί να αποδείξει το αντίθετο. Η βασιμότητα της μελέτης θα εξετάζεται από τους πιστωτές, οι οποίοι αναλόγως θα κρίνουν.
Για τη δεύτερη κατηγορία επιχειρήσεων, η μελέτη θα συντάσσεται από ελεγκτικές εταιρείες. Ομοίως, η τύχη της επιχείρησης θα καθορίζεται από την απόφαση της πλειοψηφίας των πιστωτών. Και για τις δύο περιπτώσεις, η απόφαση των πιστωτών θα επικυρώνεται από το δικαστήριο.

Πως ορίζεται το μέγεθος των επιχειρήσεων

Ο ορισμός των πολύ μικρών, μικρών μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων στην ΕΕ γίνεται με βάση τον αριθμό του προσωπικού, το ύψος του κύκλου εργασιών και το ύψος του ετήσιου ισολογισμού μιας επιχείρησης.

Η πολύ μικρή επιχείρηση

Ως πολύ μικρή επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 10 εργαζομένους (ΕΜΕ) και της οποίας ο κύκλος εργασιών ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 2 εκατ. ευρώ.

Η μικρή επιχείρηση

Ως μικρή επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί περισσότερους από τους παραπάνω αλλά λιγότερους από 50 εργαζομένους (ΕΜΕ) και ο κύκλος εργασιών της ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 10 εκατ. ευρώ.

Η μεσαία επιχείρηση

Ως μεσαία επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί πάνω από 50 αλλά λιγότερους από 250 εργαζομένους (ΕΜΕ) και της οποίας ο κύκλος εργασιών δεν υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 43 εκατ. ευρώ.

Η μεγάλη επιχείρηση

Ως μεγάλη επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί περισσότερους από 250 εργαζομένους (ΕΜΕ), ή και της οποίας ο κύκλος εργασιών υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού υπερβαίνει τα 43 εκατ. ευρώ.

Οι διαφορές με το νόμο Δένδια

Η διαδικασία που θα ακολουθείται με το εν λόγω σχέδιο, είναι τελείως διαφορετική με αυτή που προέβλεπε ο ν. 4307/2014, ο οποίος στην πράξη έμεινε ανενεργός, καθώς, όλοι ανέμεναν το νέο πλαίσιο. Το υπό διαμόρφωση σχέδιο διευθέτησης των χρεών, περιλαμβάνει το σύνολο των χρεών, και όχι μόνο αυτών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία που προέβλεπε ο νόμος Δένδια.
Και στο νόμο Δένδια, υπήρχαν δύο κατηγορίες επιχειρήσεων. Αυτές με κύκλο εργασιών έως 2,5 εκατ. ευρώ για τις οποίες οι διαδικασίες ήταν τυποποιημένες και των επιχειρήσεων άνω των 2,5 εκατ. ευρώ, για τις οποίες η ρύθμιση των χρεών, απαιτούσε τη συναίνεση των πιστωτών.
Στην πρώτη περίπτωση, αν ο οφειλέτης επετύγχανε ρύθμιση με τα πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία είχαν και τον πρώτο λόγο, προσκόμιζε στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία τη βεβαίωση των πιστωτικών ιδρυμάτων, ότι είχε υπαχθεί σε ρύθμιση. Μάλιστα, σ΄αυτή την περίπτωση προβλεπόταν να λάβει πρόσθετη διαγραφή προσαυξήσεων, τόκων και προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής ύψους 20% επιπλέον από αυτή που προβλέπει ο νόμος.
Αντίθετα, η ρύθμιση για τις μεγάλες επιχειρήσεις, προέβλεπε τη συμφωνία σε σχέδιο διευθέτησης των δανείων του 50,01% των πιστωτών εκ των οποίων το 50,01% να έχει εμπράγματες εξασφαλίσεις, η οποία θα δέσμευε και τους υπόλοιπους ώστε να μην μπορούν να κινηθούν εναντίον του οφειλέτη.
Η επικύρωση της συμφωνίας, γινόταν από το Πρωτοδικείο ενώ στην περίπτωση που η επιχείρηση κρινόταν μη βιώσιμη, οδηγούνταν στην εκκαθάριση, κάτι που δεν προβλεπόταν για τις επιχειρήσεις με τζίρο έως 2,5 εκατ. ευρώ.

Η διαδικασία νομοθέτησης

Στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, ολοκληρώθηκαν οι επαφές μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων των δύο πλευρών. Πλέον, το υπουργείο Οικονομίας, θα πρέπει μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή να αποστείλει το τελικό κείμενο στους θεσμούς και εφόσον δεν υπάρχει κάποια ένσταση, θα ξεκινήσει η διαδικασία σύνταξης του νόμου. Κύκλοι του υπουργείου, επισημαίνουν ότι τα αργότερο έως το τέλος Οκτωβρίου, ο νόμος θα έχει ψηφισθεί.