Γεωργία Γιαμπουράνη: Σηκώνοντας το πέπλο


Μπορεί η συνέντευξη της ποιήτριας να είναι λίγο παλιά, αλλά έχουμε την χαρά μέσα απο αυτή να γνωρίσουμε μία συμπατριώτισα μας που έχει αρχίσει και ξεχωρίζει μέσα απο τα ποιήματα της.

Βιογραφικό της Γεωργίας Γιαμπουράνη
Η Γεωργία Γιαμπουράνη γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας.
Απόφοιτος της Σχολής Τεχνολογίας Τροφίμων ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως ασφαλιστική σύμβουλος.
Ποιήματά της έχουν βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Ψίθυροι Δημιουργίας» από τις εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ το 2003, η οποία βραβεύθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και την ποιητική συλλογή «Σηκώνοντας το πέπλο» από τις εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ το 2013.

Η συνέντευξη

Μια ειλικρινή και ευθύβολη συνέντευξη παραχώρησε στην Hellenic Mail η ποιήτρια Γεωργία Γιαμπουράνη, η οποία πρόσφατα παρουσίασε τη δεύτερη ποιητική της συλλογή « Σηκώνοντας το πέπλο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ηριδανός», με έναν ιδιαίτερο τρόπο που όπως αναφέρει η ίδια ήταν μια βραδιά μύησης στην ποίηση με το όραμα ενός καλύτερου κόσμου.

Ένας διάλογος με τον Θάνο Σιαφάκα για την Hellenic Mail

Γιατί αποκαλέσατε τη βραδιά, βραδιά μύησης και όχι μια παρουσίαση ενός βιβλίου; Προσωπικά πρώτη φορά το άκουσα έτσι.
Γιατί δεν ήταν μια απλή παρουσίαση βιβλίου. Ο στόχος εκείνη τη βραδιά, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου, ήταν να φέρουμε την ποίηση πιο κοντά στον άνθρωπο.
Γιατί μιλάτε για μύηση και γιατί θέλατε να το κάνετε έτσι;
Η ποίηση διαβάζεται από λίγους και οι περισσότεροι δεν την καταλαβαίνουν και επειδή δεν την καταλαβαίνουν δεν προσπαθούν να την προσεγγίσουν. Από την άλλη, η ίδια η ποίηση έχει κάτι υπερβατικό, εισχωρεί μέσω της έμπνευσης σε βαθύτερα επίπεδα ύπαρξης που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά με τις πέντε αισθήσεις και αυτή η διαδικασία έχει κάτι το ανερμήνευτο και γι αυτό η ποίηση αποτελεί ανά τους αιώνες πάντα ένα μυστήριο. Στους ποιητές όμως, έχω την αίσθηση πως σαν να ανοίγει η πύλη και ξαφνικά βλέπουν, ακούν και αισθάνονται τα πάντα, ορατά και αόρατα με έναν διαφορετικό τρόπο. Όλα αυτά που βλέπουν, τα μεταγγίζουν μέσα από το λόγο στα ποιήματά τους, τα δίνουν στον κόσμο και αφυπνίζουν συνειδήσεις.

Διαισθάνθηκα λοιπόν πως εάν γινόταν με μια μορφή μύησης χρησιμοποιώντας το λόγο, τη μουσική και την εικόνα, θα μπορούσε ο άνθρωπος πιο εύκολα να εισχωρήσει στον κόσμο της και να συλλάβει τη μεγάλη αξία που έχει για τη ζωή του. Είμαι ευγνώμων σε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης που το αντιλήφθηκαν, συντονιστήκαμε σε αυτόν το στόχο και βγήκε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Ποια είναι η σχέση του ανθρώπου με την ποίηση και πρακτικά μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητά μας;
Η φύση του ανθρώπου είναι ποιητική. Κοιτάτε πως προσωποποιούν τα παιδιά τα πάντα!

Πως δίνουν πνοή σε όλα! Αυτό είναι ποίηση, όμως με τον τρόπο που μεγαλώνουμε δυστυχώς, χάνεται αυτή η υπέροχη φύση από μέσα μας!

Οι Αρχαίοι Έλληνες όμως, που είχαν άλλη αντίληψη και αντιμετώπιζαν τον άνθρωπο σαν ολότητα (σώμα, ψυχή και πνεύμα) την είχαν στο επίκεντρο της παιδείας τους, όχι μόνο για να μη χαθεί αυτή η φύση αλλά λόγω της μεγάλης επιμορφωτικής δύναμης της ποίησης, καλλιεργούσαν και αφύπνιζαν μέσα από αυτήν, τις άπειρες δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η ποίηση πρακτικά έχει την ικανότητα να μας θυμίζει την αλήθεια της ζωής. Ότι δηλαδή η ουσιαστική αλήθεια είναι πολύ πιο πέρα από αυτό που βιώνουμε. Υπάρχει κάτι πιο πνευματικό στα πράγματα, κάτι αιώνιο που δεν χάνεται, μια ενότητα και μια ομορφιά. Αυτό μπορεί να μας λυτρώσει αλλά και να μας συντονίσει με μια άλλη διάσταση, που ενώ είναι εδώ, η σκληρή καθημερινότητα έτσι όπως χτίστηκε παράλογα και αφύσικα, δεν σε αφήνει να την αντιληφτείς!

Φανταστείτε λοιπόν εάν βιώναμε έτσι τη ζωή πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας!

Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη της Ποίησης!

Να καταλάβω πως είστε περήφανη για την Αρχαία Ελλάδα. Για τη σύγχρονη Ελλάδα και την κρίση που βιώνουμε τι έχετε να πείτε;
Βεβαίως και είμαι περήφανη για την Αρχαία Ελλάδα. Με συγκινεί το ύψος της νοητικής σκέψης των Αρχαίων Ελλήνων, η πνευματικότητά τους, η σχέση που είχαν με τη φύση και με όλες τις ανώτερες δυνάμεις που πίστευαν ότι διέπουν όλο το Σύμπαν.

Δυστυχώς η σύγχρονη Ελλάδα δεν κράτησε τίποτα από αυτό. Ξέχασε και συνεχίζει να ξεχνάει την ουσία του ανθρώπου και την ψυχή του.

Μια επιφάνεια σε όλα, για χρόνια (χρήμα, διασημότητα, προβολή, λαθεμένα πρότυπα, ανόητες εκπομπές για να περνάει η ώρα κλπ) μια τραγική έλλειψη σεβασμού, μια προχειρότητα και μέσα σ΄ όλα αυτά μια απίστευτη διαφθορά και μ’ ένα σχεδόν ανύπαρκτο κράτος Δικαίου και Προνοίας που δυσλειτουργεί σε όλα.

Ό,τι καταφέρεις, θα το καταφέρεις μέσα από έναν πολύ προσωπικό αγώνα και αφού είσαι οπλισμένος με πολύ δύναμη και θάρρος να αντιμετωπίσεις τα μεγάλα προβλήματα που έχει το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Η πραγματικότητα της Ελλάδας πονάει και θλίβει βαθιά.

Η κρίση που περνάει η χώρα μας καθρεφτίζει την εσωτερική μας κρίση και για αυτήν ευθυνόμαστε όλοι. Δεν εννοώ βέβαια τη ρήση που έγινε ανέκδοτο, πως όλοι μαζί τα φάγαμε, γιατί κάποιοι δεν έφαγαν ούτε ένα ευρώ, αλλά όλοι μαζί συμβάλλαμε στην εσωτερική μας φτώχεια, εννοώντας τη φτώχεια από αξίες, ιδανικά, όραμα, υψηλούς στόχους για να ομορφύνει ο κόσμος μας. Παγιδευτήκαμε στην πλάνη της ύλης και η απόκτησή της έγινε ο μοναδικός στόχος της ζωής μας χάνοντας κάθε άλλη αξία από μέσα μας.

Πιστεύετε πως εάν κάποιοι πολιτικοί μας είχαν ουσιαστική καλλιέργεια και ενδιαφέρονταν για το καλό των πολιτών, θα μπορούσαν να κλέψουν δημόσιο χρήμα και να οδηγήσουν τη χώρα στη χρεοκοπία;

Πιστεύω πως όχι, γιατί δεν θα το επέτρεπε ο ηθικός τους κώδικας και η συνείδησή τους και θα έπαιρναν πολύ πιο σοβαρά την αποστολή τους, αλλά παράλληλα και ο λαός εάν είχε άλλη καλλιέργεια δεν θα διαιώνιζε μια τέτοια ποιότητα στην εξουσία.

Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι αξιακό και συνειδησιακό και αυτό ξεκινάει από την ώρα που γεννιόμαστε και όλη τη μετέπειτα πορεία μας.

Δυστυχώς, λυπάμαι που το λέω, αλλά μόνο μια μικρή ομάδα ανθρώπων προσπαθεί να πάει τον εαυτόν του και τον κόσμο πιο πέρα. Η πλειοψηφία του κόσμου απλά επιβιώνει και ενώ έχουμε επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη μεγάλη, ζούμε πνευματικά άδειοι.

Ζούμε μονάχα για τη δουλειά (όσοι έχουν), το φαγητό, την εικόνα μας και τη διαιώνιση του είδους μας!

Και πιστεύετε πως η ποίηση μπορεί να αλλάξει τον κόσμο;

Πιστεύω πως η ποίηση μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο που θέλει να μπει σε μια διαδικασία αλλαγής και έχει αισθανθεί πως η φύση του είναι κάτι πιο πέρα από την απλή επιβίωση.

Η ποίηση όπως και κάθε άλλη μορφής τέχνης, άλλωστε, καλλιεργεί συνειδήσεις και ευαισθητοποιεί. Οδηγεί το μυαλό του ανθρώπου σε άλλα μονοπάτια, τον ωθεί να πετάξει από πάνω του όλα τα στεγανά και όλους τους λαθεμένους προγραμματισμούς που διαιωνίζονται επί αιώνες στην ιστορία του ανθρώπου, τον φέρνει σε επαφή με την αλήθεια της ψυχής του και την εκφράζει. Έτσι δίνει άλλο άνοιγμα στη ζωή του και τον οδηγεί σε μια εσωτερική ελευθερία.

Ο ανοιχτός, καλλιεργημένος, ελεύθερος εσωτερικά άνθρωπος έχει άλλη δόνηση γύρω του και αυτό, χτίζει ένα άλλο περιβάλλον και έτσι αρχίζει να δημιουργείται σιγά, σιγά και η αλλαγή στον ευρύτερο κόσμο. Με λίγα λόγια η ποίηση είναι αρωγός στη δημιουργία ενός ποιοτικού ανθρώπου και αυτή η εσωτερική ποιότητα είναι που θα αλλάξει την κοινωνία και τον κόσμο.

Τι σας εμπνέει;

Τα πάντα και αυτό είναι η μαγεία της έμπνευσης. Στο δικό της χώρο όλα αποκτούν αξία χωρίς κανένα διαχωρισμό! Αλλά η έμπνευση ξέρετε, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ, είναι μια εκρηκτικά υπερβατική και ανερμήνευτη κατάσταση που δεν γνωρίζουμε από πού έρχεται, αλλά μέσω αυτής γεννιούνται τα έργα τέχνης και πολλά απ’ αυτά όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ανεπανάληπτα, μοναδικά και αιώνια μέσα στην ανθρώπινη ιστορία.

Για αυτό και θα έπρεπε να επαναπροσδιοριστεί η διδασκαλία της τέχνης στα σχολεία μας. Είναι ένας ιδανικός τρόπος να συνδεθεί το παιδί με την πνευματική φύση του ανθρώπου και να αρχίζει να εκφράζει τη δική του ψυχή και εσωτερικότητα που ακρωτηριάζει ένα ολόκληρο εκπαιδευτικό σύστημα.

Το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από τη νέα σας ποιητική συλλογή.

Ο αναγνώστης θα πάρει το δικό του μήνυμα ανάλογα με τα δικά του βιώματα, ωστόσο θα μπορούσα να πω, πως είναι μια προσπάθεια ισορροπίας του ανθρώπου μέσα στον κόσμο και στο περιβάλλον που καλείται να ζήσει, χωρίς να απολέσει την εσωτερική του ομορφιά.

Ο φιλοσοφικός στοχασμός, η αυτογνωσία και το άνοιγμα της καρδιάς του είναι δυνατά όπλα για να τα καταφέρει.
Τι εύχεστε για το 2014;

Επειδή πιστεύω πως η τηλεόραση ασκεί μεγάλη επιρροή στην ανθρώπινη συνείδηση και κάνει υποσυνείδητες εγγραφές, εύχομαι να αναβαθμιστεί η ποιότητά της και να γίνει πιο αυστηρή σε όσα προβάλλει και στα πρότυπα που δημιουργεί.

Ξέρετε πόσο αξιόλογους ανθρώπους γνώρισα μέσα από το λογοτεχνικό χώρο, που δυστυχώς τους ξέρουν ελάχιστοι; Εύχομαι λοιπόν να προβάλλει πιο αξιόλογους ανθρώπους και βεβαίως τις ώρες που παρακολουθούν όλοι και όχι μετά το μεσονύχτιο.

Τέλος και ίσως το πιο σημαντικό να συντονιστούμε όλοι οι άνθρωποι στο όραμα ενός καλύτερου κόσμου μέσα από τη δική μας προσπάθεια για εσωτερική αλλαγή. Να αρχίσουμε να επικοινωνούμε με τα πιο όμορφα κομμάτια της ύπαρξής μας και με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ο ένας για τον άλλον! Πρέπει να υποστηρίξουμε το θαύμα της ζωής!



Share on Google Plus
    Blogger ΣΧΟΛΙΑ
    Facebook ΣΧΟΛΙΑ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου