Η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων έδωσε στην δημοσιότητα προ ολίγων ημερών την λίστα των οφειλετών του δημοσίου, στην οποία περιλαμβάνονται ονόματα επιχειρήσεων που οφείλουν εδώ και δεκαετίες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά και άλλων, που κάτω από την πίεση της οικονομικής κρίσης, οι οφειλές τους ξεπερνούν τα 150.000 ευρώ.
Μια λίστα που έχει τα πάντα. Εταιρείες του Δημοσίου που οφείλουν στο δημόσιο και κατά συνέπεια σε δεκάδες ιδιώτες, μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο εδώ και πολλά χρόνια, οι περισσότερες πριν την οικονομική κρίση και χάθηκαν από την αγορά, επιχειρήσεις που είχαν εργολαβίες του δημοσίου, εισέπραξαν χρήματα από το δημόσιο και άφησαν απλήρωτους προμηθευτές, υπεργολάβους και εργαζόμενους, επιχειρήσεις που οφείλουν εδώ και 10ετίες και που απορώ πώς κατάφερναν να δραστηριοποιούνται και να διογκώνουν έτσι το χρέος τους. Πώς κατάφερναν κάποιες από αυτές να είναι φορολογικά ενήμερες και έτσι να λαμβάνουν χρήματα από το δημόσιο;
Στην ίδια λίστα περιλαμβάνονται αδιακρίτως και όσες επιχειρήσεις δεν άντεξαν την οικονομική κρίση, βρέθηκαν να οφείλουν στο δημόσιο, ενώ πριν την κρίση ήταν σε όλα τους εντάξει ή τουλάχιστον έλεγχαν τα πράγματα, επιχειρήσεις που έφθασαν στο σημείο αυτό λόγω κατάρρευσης του κύκλου εργασιών τους, λόγω ανείσπρακτων τιμολογίων, αλλά και λόγω της αδυναμία τους να ανταποκριθούν στα όλο και αυξανόμενα φορολογικά βάρη που τις υποχρέωσε το ελληνικό κράτος.
Διερωτώμαι γιατί. Γιατί η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων αποφάσισε να δώσει στην δημοσιότητα αυτή την λίστα και σε τι εξυπηρετεί; Είχε ως στόχο να πιέσει τους οφειλέτες να πληρώσουν; Αν είναι έτσι, θα φανεί από την είσπραξη αυτών των οφειλών. Αλλά δεν το βλέπω.
Στόχος η διαπόμπευση
Νομίζω όμως ότι στόχος ήταν η διαπόμπευση αυτών των επιχειρηματιών και η στοχοποίησή τους. Χωρίς κανείς να λάβει υπόψη την προσφορά αυτών των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών τα προηγούμενα χρόνια στο ελληνικό δημόσιο, στην αγορά εργασίας, στην ανάπτυξη της χώρας. Χωρίς να λάβει υπόψη η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων το βάρος κάτω από το οποίο οι επιχειρηματίες αυτοί βρέθηκαν να οφείλουν, εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Η κυβέρνηση θέλησε δυστυχώς και εδώ να είναι εντάξει απέναντι στους δανειστές και τους έκανε το κέφι. Έδωσε τα ονόματα στη δημοσιότητα, γνωρίζοντας πως δεν θα εισπράξει κάτι σπουδαίο από όλο αυτό, αλλά αδιαφορώντας ταυτόχρονα για όλους αυτούς τους επιχειρηματίες που για μια ακόμα φορά βλέπουν ένα κράτος να στέκεται εχθρικά απέναντί τους. Αντιθέτως, δεν έχει κάνει τίποτα τόσο καιρό για να προστατέψει αυτούς τους επιχειρηματίες που πραγματικά η οικονομική κρίση τους έκοψε τα φτερά.
Χρειάζεται λοιπόν μια άλλη προσέγγιση το πρόβλημα και αφού πρώτα ξεκαθαρίσουμε πως αναφερόμαστε σε μια επιχειρηματικότητα που προσπαθεί να ισορροπήσει και να σταθεί σε μια χώρα που διέρχεται μια σφοδρή οικονομική κρίση εδώ και χρόνια. Αναφερόμαστε σε επιχειρήσεις που είδαν τους τζίρους τους να καταρρέουν από τη μια μέρα στην άλλη, τις τράπεζες να τους κλείνουν τις πόρτες, τους πελάτες τους να μην τους πληρώνουν και το ελληνικό δημόσιο να τους ζητά όλο και περισσότερα από αυτά όμως που δεν έχουν να δώσουν.
Βέβαια, το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν χιλιάδες ακόμα μικρότερες επιχειρήσεις που επίσης οφείλουν στο δημόσιο μικρότερα ποσά. Ποσά τα οποία αυξάνονται λόγω των νέων φορολογικών βαρών που καλούνται να σηκώσουν και των ασφυκτικών προσαυξήσεων σε χρέη που αποδεδειγμένα αδυνατούν να αποπληρώσουν.
Αναρωτιέμαι όμως, όλο αυτό θα έχει θετικό αποτέλεσμα; Θα ικανοποιήσει την γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και την κυβέρνηση; Πολύ φοβάμαι ότι με τα συνεχιζόμενα αυτά οικονομικά μέτρα και τον τρόπο αντιμετώπιση της επιχειρηματικότητας, μια νέα λίστα μετά από λίγο καιρό θα έχει ακόμα περισσότερα ονόματα οφειλετών, με οφειλές άνω των 150.000 ευρώ και για αυτό θα ευθύνεται η διαχείριση της κρίσης και η αδυναμία να δοθεί διέξοδο στα προβλήματα του επιχειρείν.
ΠΙΤΣΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Υποψ. πρόεδρος Επιμελητηρίου Κορινθίας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου