Νάντια, είσαι η αρχηγός της ομάδας και πλέον από τις «παλιές». Πόσα χρόνια είσαι στην ομάδα? Πως ξεκίνησες το βόλλευ?
Είναι η 6η χρόνια που είμαι στην Κόρινθο. Ξεκίνησα το βόλλευ από την ομάδα της Αργυρούπολης στην Αθήνα, σε σχετικά μεγάλη ηλικία, στα 15 μου, όταν έπρεπε να αποφασίσω αν θα ασχοληθώ με τον χορό ή θα ξεκινήσω ένα ομαδικό άθλημα. Και αποφάσισα να ξεκινήσω βόλλευ!
Έχεις ξεκινήσει από τις μικρές κατηγορίες, μετά από μόλις δυο χρονιές στην Α2, φέτος είστε στη Volleyleague. Τι σας ξεχώρισε από τις άλλες ομάδες πέρσι και σας οδήγησε στην άνοδο?
Πέρσι ξεκινήσαμε τη χρονιά με πλάνο να παραμείνουμε στη κατηγορία. στην πορεία όμως βλέποντας τις δυνατότητές μας και την καλή πορεία, άλλαξε ο στόχος της ομάδας και “παλέψαμε” για την άνοδο. Βάλαμε όλες ένα στοίχημα με τον εαυτό μας, πιστέψαμε πιο πολύ και με το καλό κλίμα που επικρατούσε και την ομαδικότητα που μας διακατείχε καταφέραμε το όνειρο! Με αποκορύφωμα στα μπαράζ που παρόλη την κούραση ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας!
Την επόμενη αγωνιστική θα παίξετε με την κορυφαία ελληνική ομάδα, τον Ολυμπιακό. Είναι για εσάς κάτι ιδιαίτερο αυτό? Τι στόχους έχετε από αυτό το παιχνίδι?
Ο επόμενος αγώνας είναι με τον Ολυμπιακό. Φυσικά είναι δύσκολο να πούμε ότι πάμε για την νίκη, είναι μια ομάδα σε άλλο επίπεδο που πιθανότατα θα πάρει το πρωτάθλημα. Εμείς θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να πάρουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε. Μπορεί αυτό να είναι “αγωνιστικά μαθήματα” και μια δυνατή προπόνηση. Ειδικά για τις πιο μικρές αθλήτριες της ομάδας μας θα είναι μια πολύ ωραία εμπειρία!
Εκτός από αρχηγός της γυναικείας ομάδας, είσαι και προπονήτρια στα τμήματα υποδομής. Πως είναι η εμπειρία να δουλεύεις με μικρά παιδιά?
Ναι, προπονώ και τα τμήματα υποδομής που είναι ένα πολύ σημαντικό τμήμα της ομάδας. Μου αρέσει να δουλεύω με παιδιά σε αυτές τις μικρές ηλικίες, μου αρέσει να μεταδίδω την αγάπη για αυτό το άθλημα που κι εγώ το αγαπώ. Νομίζω ότι βλέποντας τη γυναικεία ομάδα θα μάθουν ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά αρκεί να δουλέψουν, να βάλουν στόχους και να έχουν υπομονή!
Πριν ακόμα ξεκινήσει η χρονιά, είχατε μια μεγάλη ατυχία με τον τραυματισμό της Μαριφένιας Πατεράκη. Πως άλλαξαν τα πράγματα με αυτό?
Στην ομάδα δεν υπάρχει κανείς εκτός από τη Μαριφένια που να έχει εμπειρία από την Α1. Αυτό και μόνο τα λέει όλα. Ήταν μια προσθήκη που θα μας βοηθούσε πολύ. Ίσως κάποιους από τους αγώνες που χάσαμε να τους είχαμε κερδίσει. Δυστυχώς ήταν άτυχη και δεν καταφέραμε να την αξιοποιήσουμε. Είναι όμως κοντά στην ομάδα, είναι κάθε μέρα μαζί μας. Ευχόμαστε περαστικά και να επιστρέψει σύντομα στο γηπεδο.
Εκτός από το διαφορετικό επίπεδο, έχει αλλάξει φέτος και κάτι άλλο. Στις προπονήσεις μιλάτε πλέον και αγγλικά αφού έχουν έρθει ξένες αθλήτριες. Πως είναι για εσάς αυτή η αλλαγή?
Ναι βέβαια, είναι μια μεγάλη αλλαγή, έχουν έρθει 3 καινούργιες αθλήτριες ξένης υπηκοότητας. Όπως σε κάθε ομάδα, μια καινούργια αθλήτρια χρειάζεται κάποιο χρόνο για να ενταχθεί στο σύνολο, με την προσπάθεια την δικιά μας σαν συμπαίκτριες και φυσικά του προπονητή. Εδώ βοηθάει και η Μαριφένια που συνήθως κάνει τη μετάφραση… Είναι μια έξτρα δυσκολία η γλώσσα και ίσως η διαφορετική νοοτροπία. Φαίνεται ότι είναι πολύ καλές αθλήτριες, η Kate και η Mariangel άλλωστε είναι στις πρώτες δεκάδες που ανακοίνωσε σήμερα η ομοσπονδία. Θεωρώ πως κάθε μια από αυτές έχει να προσφέρει και θα δώσει ότι καλύτερο μπορεί σαν αθλήτρια και σαν προσωπικότητα για το καλό της ομάδας!
Άλλωστε, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου