Κορίνθιος πολιτικός και δικηγόρος. Εξελέγη επανειλημμένα βουλευτής
της συντηρητικής παράταξης από το 1946 και διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής
από τις
9 Δεκεμβρίου 1974 έως τις
11 Δεκεμβρίου 1977. Υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης του
Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή.
Ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στην Καστανιά Κορινθίας τον Απρίλιο του 1907. Σπούδασε νομικά στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια άσκησε τη δικηγορία.
Στον πολιτικό στίβο κατήλθε για πρώτη φορά στις
εκλογές της 31 Μαρτίου 1946,
με το Λαϊκό Κόμμα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη και εξελέγη βουλευτής
Αργολιδοκορινθίας. Επανεξελέγη βουλευτής σε όλες τις μετέπειτα εκλογικές
αναμετρήσεις στο νομό Κορινθίας έως το 1964, με το Λαϊκό Κόμμα, τον
Ελληνικό Συναγερμό του
Παπάγου και την
ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Κατά
το διάστημα αυτό ανέλαβε κατ’ επανάληψη κυβερνητικές θέσεις. Διετέλεσε
υφυπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (1954-1955) με υπουργό τον
Κωνσταντίνο Καραμανλή στην κυβέρνηση Παπάγου και υπουργός Γεωργίας
(1955-1956), Δικαιοσύνης (1956-1958 και 1961-1963) και Οικονομικών
(1958-1961) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Στην τελευταία
προ της δικτατορίας κυβέρνηση που σχημάτισε ο
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, τον Απρίλιο του 1967, ορκίστηκε υπουργός Οικονομικών.
Στη διάρκεια της
δικτατορίας,
προς τα τέλη της οποίας του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα,
διατηρούσε επαφή με τον Καραμανλή, τον οποίο ενημέρωνε διαρκώς για τα
τεκταινόμενα στη χώρα και αντάλλασσε απόψεις για τις προοπτικές ασφαλούς
εξόδου από την πολιτική ανωμαλία.
Μετά την
πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών και την επάνοδο της χώρας στη δημοκρατική ομαλότητα, συμμετείχε στην ίδρυση της
Νέας Δημοκρατίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Εξελέγη βουλευτής Κορινθίας το 1974 και το 1977, ενώ το 1981 βουλευτής Επικράτειας.
Μετά τις βουλευτικές εκλογές της
17ης Νοεμβρίου 1974 και το
δημοψήφισμα της
8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο λύθηκε το πολιτειακό ζήτημα, εξελέγη πρόεδρος της Ε’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων με 217 ψήφους (
9 Δεκεμβρίου 1974), η οποία ψήφισε το νέο συνταγματικό χάρτη της χώρας στις
7 Ιουνίου 1975.
Στην τελευταία κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που προέκυψε μετά τις βουλευτικές εκλογές της
20ης Νοεμβρίου 1977, ανέλαβε αντιπρόεδρος (1977 - 1981), αξίωμα που διατήρησε και μετά τη μετάβαση του Καραμανλή στην
Προεδρία της Δημοκρατίας και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από το
Γεώργιο Ράλλη.
Ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου πέθανε στις
12 Ιουλίου
1989 στην Αθήνα, σε ηλικία 82 ετών. Όταν ανακοινώθηκε ο θάνατος του, ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής δήλωσε χαρακτηριστικά: «Τον Κώστα
Παπακωνσταντίνου είχα την αγαθή τύχη να τον έχω στενό φίλο και συνεργάτη
για μια ολόκληρη ζωή. Ήταν εξαίρετος και ως άνθρωπος και ως πολιτικός.
Μόνο η λέξη αρετή, με την κλασσική της έννοια, θα μπορούσε να αποδώσει
την ηθική και πνευματική του προσωπικότητα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου