Τα κυνήγια θησαυρών αποτελούν κλασικό θέμα βιβλίων, ταινιών, τηλεοπτικών σειρών, βιντεοπαιχνιδιών κλπ. Ωστόσο, πέρα από τη φαντασία, όπως είναι γενικότερα γνωστό, υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί θησαυροί που έχουν βρεθεί ή όχι (χαρακτηριστικό παράδειγμα, για να ασχοληθούμε με τα «δικά μας», τον θησαυρό της Τροίας που ανακάλυψε και έβγαλε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κάτω από τη μύτη των Τούρκων ο Ερρίκος Σλήμαν) και έχουν αποτελέσει «θηράματα» τυχοδιωκτών και εξερευνητών- ή απλά κάποιων τυχερών τύπων που βρέθηκαν στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή.
Το κανάλι Hybrid Librarian του YouTube παρουσιάζει επτά χαμένους θησαυρούς που περιμένουν κάποιον να τους βρει.
-Τα εκατομμύρια του Κρούγκερ (εκτιμώμενη αξία: 250 εκατ. δολάρια): Ο πόλεμος ανάμεσα στους Μπόερς (ολλανδικής, γερμανικής και γαλλικής καταγωγής αποίκους της Νότιας Αφρικής) και τους Βρετανούς αποτέλεσε σημαντικό κεφάλαιο του 19ου αιώνα, στο πλαίσιο της γενικότερης «κούρσας» της αποικιοκρατίας. Όταν η πρωτεύουσα των Μπόερς ήταν να πέσει στα χέρια των Βρετανών, συγκέντρωσαν όλο τον χρυσό που είχαν διαθέσιμο και έκοψαν χιλιάδες νέα χρυσά νομίσματα. Πιστευόταν πως ο Πολ Κρούγκερ, πρόεδρος των Μπόερς, έφυγε για τη Γαλλία με το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού αυτού, ωστόσο θεωρείται πως στην πραγματικότητα τον έκρυψε κάπου στο Τράνσβααλ (πρώην βορειοανατολική επαρχία της Νοτιοαφρικανικής Δημοκρατίας- η περιοχή που περιλαμβάνει την Πρετόρια και το Γιοχάνεσμπουργκ).
-Τα λάφυρα του La Buse (εκτιμώμενη αξία: 1 δισ. δολάρια): Δεν νοείται αφιέρωμα σε χαμένους θησαυρούς που δεν έχει μέσα πειρατές. Εδώ μιλάμε για τον θησαυρό του Γάλλου πειρατή Ολιβιέ Λεβασέρ (με το παρατσούκλι La Buse). Συνελήφθη και εκτελέστηκε, ωστόσο κατά την εκτέλεσή του πέταξε ένα χαρτί με ένα κρυπτογραφημένο κείμενο, λέγοντας «ας τον βρει αυτός που θα μπορέσει να το καταλάβει». Κατά καιρούς πολλοί έχουν ισχυριστεί πως έσπασαν τον κώδικα, ωστόσο δεν υπάρχουν στοιχεία πως ο αμύθητος θησαυρός (χρυσός και πολύτιμοι λίθοι) βρέθηκε ποτέ.
-Ο χάλκινος πάπυρος (εκτιμώμενη αξία: 1,2 δισ): Το 1947 ένας νεαρός Βεδουΐνος ανακάλυψε τα θρυλικά «Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας» (ή του Κουμράν), μια από τις πιο σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ού αιώνα. Ένα και μόνο από αυτά ωστόσο ήταν χάλκινο, και το περιεχόμενό του ήταν πολύ διαφορετικό από τις άλλες περγαμηνές και παπύρους. Υποτίθεται πως ήταν κάποιου είδους χάρτης θησαυρού, με περιγραφές 60 τοποθεσιών με μεγάλη λεπτομέρεια. Στις περιοχές αυτές υποτίθεται πως υπήρχε χρυσός και ασήμι, που δεν βρέθηκαν ποτέ- (ή, τουλάχιστον, δεν έχει γίνει γνωστό αν βρέθηκαν)
-Ο θησαυρός του Βικτόριο Πικ (1,7 δισ.): Το 1937, ο Μίλτον Έρνεστ, κυνηγώντας ελάφια στο Βικτόριο Πικ του Νιου Μέξικο, ανακάλυψε έναν χώρο με σκελετούς, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα ιστορικής αξίας. Επίσης, βρήκε 16.000 μπάρες μετάλλου με μια περίεργη χρυσή απόχρωση, που, όταν έβγαλε έναν στην επιφάνεια, κατάλαβε ότι ήταν όντως χρυσός. Επέστρεψε έναν χρόνο μετά, έχοντας αγοράσει την περιοχή, και άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για την ανακάλυψή του, ωστόσο το 1939, σε προσπάθεια να ανοίξει περισσότερο το πέρασμα με δυναμίτη, προκάλεσε την κατάρρευσή του. Ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει ξανά πρόσβαση στον χώρο. Σκοτώθηκε λίγο καιρό μετά, και αργότερα η περιοχή αποκλείστηκε από τον αμερικανικό στρατό για την πραγματοποίηση πυρηνικών δοκιμών. Κάποιοι λένε ότι επρόκειτο για τον θησαυρό του Χουάν ντε Ονάτε, που είχε ιδρύσει ισπανική αποικία στην περιοχή.
-Η χαμένη πόλη της Παϊτίτι (10 δισ): Σαράντα χρόνια μετά την ισπανική εισβολή στην αυτοκρατορία των Ίνκα, οι Ίνκα του Περού αποτραβήχτηκαν στην πεδιάδα Βιλκαμπάμπα, όπου αντιστέκονταν ως το 1572. Όταν οι Ισπανοί κατέλαβαν την περιοχή, την βρήκαν σε μεγάλο βαθμό ερημωμένη, και θεωρήθηκε πως οι Ίνκα είχαν καταφύγει κάπου στις ζούγκλες της νότιας Βραζιλίας, παίρνοντας μαζί τους τον θησαυρό τους. Λέγεται πως τον έκρυψαν σε ένα απρόσιτο μέρος, την αποκαλούμενη «χαμένη πόλη του Παϊτίτι». Ο θησαυρός δεν βρέθηκε ποτέ και η όλη ιστορία συνδέθηκε αργότερα με τον θρύλο του Ελντοράντο. Ωστόσο, το 2009 δορυφορικές εικόνες του Μπόκο ντο Άκρε στη Βραζιλία αποκάλυψαν μεγάλους αρχαίους οικισμούς- και κάποιοι πιστεύουν ότι όντως πρόκειται για τη χαμένη πόλη.
-Ο ισπανικός στόλος του 1715 (15 δισ): Πρόκειται για έναν ισπανικό στόλο φορτωμένο με πλούτη από τον Νέο Κόσμο (Αμερική), ο οποίος σάλπαρε με από την Αβάνα της Κούβας με προορισμό την Ισπανία εν μέσω μιας περιόδου κατά την οποία η μητρόπολη χρειαζόταν χρήματα για ένα ταξίδι δύο μηνών. Ωστόσο, ο στόλος έπεσε σε σφοδρή κακοκαιρία και βυθίστηκε μόλις επτά ημέρες μετά. Επτά από τα 12 ναυάγια έχουν βρεθεί, αλλά μόνο μικρό μέρος του θησαυρού- ενώ κατά καιρούς νομίσματα ξεβράζονται στις ακτές της Φλόριντα, στο «Treasure Coast».
-Ο θησαυρός των Ναϊτών Ιπποτών (40 δισ): Το Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών (Knights Templar) είναι γνωστό σε όσους έχουν ασχοληθεί με την ιστορία των Σταυροφοριών και της Μεσαιωνικής Ευρώπης, ενώ είναι παρόντες και στους θρύλους του Δισκοπότηρου και σε πολλές συνωμοσιολογίες. Το τάγμα των ιπποτών που ιδρύθηκε για την προστασία των χριστιανών προσκυνητών στους Αγίους Τόπους εξελίχθηκε στην ουσία στο πρώτο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, συγκεντρώνοντας μια τεράστια περιουσία, αποκτώντας τεράστια δύναμη και κάνοντας ισχυρούς εχθρούς. Όταν εκτοπίστηκαν από τους Αγίους Τόπους στοχοποιήθηκαν από τον βασιλιά Φίλιππο της Γαλλίας και τον Πάπα Κλήμη Ε’. Κάποια στιγμή, το 1312, δόθηκε εντολή για την κατάλυση του τάγματος, με συλλήψεις και εκτελέσεις Ναϊτών σε όλη την Ευρώπη. Τα πλούτη τους ήταν να πάνε σε ένα άλλο ιπποτικό τάγμα, τους Ιωαννίτες Ιππότες (Οσπιτάλιοι, ή αλλιώς Ιππότες της Ρόδου, όπου κάποτε ήταν η βάση τους). Αλλά ο στόλος των Ναϊτών, φορτωμένος με μεγάλο μέρος του θησαυρού του τάγματος (συν ιερά κειμήλια της χριστιανοσύνης) λέγεται πως πρόλαβε να σαλπάρει από τη Λα Ροσέλ στη Γαλλία προς άγνωστη κατεύθυνση. Η ιστορία των Ναϊτών έχει εμπνεύσει άπειρα βιβλία, ταινίες, παιχνίδια κλπ, από τον Ιντιάνα Τζόουνς μέχρι τον Κώδικα Ντα Βίντσι, το Assassin’s Creed κ.ο.κ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου