Η μεγαλύτερη τάση είναι το ελληνικό κρασί


«Το κρασί ήρθε για να μείνει! Είναι εδώ και χρόνια που ο κόσμος γύρισε την πλάτη στα “σκληρά” και στράφηκε στο κρασί. Αυτό συνέβη γιατί η κρίση απαίτησε πιο οικονομικές επιλογές – μ’ ένα μπουκάλι κρασί, που στοιχίζει πολύ πιο φτηνά από μια βότκα ή ένα ουίσκι, μπορεί μια παρέα να περάσει ένα ολόκληρο βράδυ ευχάριστα. Από την άλλη, οι Έλληνες έχουμε το κρασί στο DNA μας, είναι ένα αγαπημένο ποτό που βρίσκεται στο τραπέζι μας σχεδόν από πάντα. Κοντά σ’ αυτό, μεγάλο ρόλο έπαιξε και η αλματώδης εξέλιξη των ελληνικών οινοποιείων, η «έκρηξη», αν θέλετε, του ελληνικού κρασιού που σήμερα μας προμηθεύει συνεχώς με νέες πολύ ενδιαφέρουσες ετικέτες.
Ο Αθηναίος προτιμά κυρίως τα ελληνικά κρασιά, όχι μόνο γιατί πια είναι πολύ καλά, αλλά και γιατί αισθάνεται ότι έτσι βοηθάει την οικονομία της χώρας του. Αναζητά πάντα την πληροφορία αλλά και την εμπειρία, θέλει να δοκιμάζει όλα τα “νέα” που κυκλοφορούν, του αρέσουν πάντα τα αρωματικά –Μαλαγουζιά, Sauvignon–, τελευταία δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τις παλιές και ξεχασμένες ποικιλίες, μια τάση που επικρατεί και διεθνώς άλλωστε. Υπάρχουν και άλλες τάσεις που έρχονται "απ’ έξω", πάντα με λίγη καθυστέρηση. Αυτές είναι...
Αφρώδεις οίνοι. Παρότι παγκοσμίως είναι μεγάλη τάση, στην Ελλάδα –που πια κι εμείς έχουμε πολύ καλά δείγματα– πίνουμε αφρώδη κρασιά σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Θέλουμε λίγο καιρό ακόμη για να τα βάλουμε στο τραπέζι μας, στο φαγητό μας, στην καθημερινότητά μας.

Ροζέ. Αυτό μάλιστα! Ο κόσμος ζητάει πολύ τα ροζέ, οι ετικέτες έχουν αυξηθεί οπότε υπάρχουν και πολλά ωραία και ενδιαφέροντα για να δοκιμάσει κανείς. Ταιριάζουν με τη μεσογειακή κουζίνα και το καλοκαίρι, πίνονται με ευκολία στην παραλία, το απόγευμα, λύνουν το «πρόβλημα» του food pairing, μια και υποστηρίζουν καλύτερα τα πιάτα που μπαίνουν στη μέση. Αγαπημένα μου τα La Tour Melas, Κτήμα Λαζαρίδη, Esprit du Lac του Κυρ Γιάννη.
Ξεχασμένες ποικιλίες. Υπάρχει μια διεθνής τάση για αναβίωση των παλιών ποικιλιών κάθε οινοπαραγωγού χώρας. Και εδώ, οι Αθηναίοι δοκιμάζουν Κυδωνίτσα, Βηλάνα, Λιάτικο, Πλυτό, Λημνιώνα. Βest seller, και με εξαιρετικά δείγματα από πολλούς παραγωγούς, αναδεικνύεται η κρητική ποικιλία Βιδιανό. Αγαπημένο μου ο Άσπρος Λαγός του Δουλουφάκη.
Κρασιά χωρίς αλκοόλ. Υπάρχουν πολλοί που για διάφορους λόγους –δίαιτα, θεραπείες, δεν σηκώνουν το αλκοόλ– τα αναζητούν. Εμείς, στο By the Glass, έχουμε πολλά ωραία μη αλκοολούχα κρασιά του περίφημου οίκου Torres.
Easy drinking wines. Είναι τα “εύκολα”, συνήθως προσιτής τιμής κρασιά, αυτά που θα πιεις χαλαρά ένα απόγευμα ή που θα χρησιμοποιήσεις σε ένα κοκτέιλ κρασιού, κι αυτά –τα κοκτέιλ κρασιού–, αρχίζει ο κόσμος και τα ζητάει, ιδιαίτερα τώρα που είναι καλοκαίρι».
Πηγή
Share on Google Plus
    Blogger ΣΧΟΛΙΑ
    Facebook ΣΧΟΛΙΑ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου